kleine groepjes, maar in januari waren op verschillende plaatsen groepen tot 150 vogels te bewonderen. De grootste groep bestond uit zo'n 830 vogels langs de Hogelandse weg op 12 februari. Van deze soort werden ook enkele hals banden afgelezen van vogels uit Dene marken, Noorwegen en Spitsbergen. De oudste vogels waren een mannetje en een vrouwtje uit 2004, geringd in De nemarken. Toendrarietgans Ook de Toendrarietgans is in normale winters niet veel aan de grond te vinden op Walcheren, hoogstens een paar in een groep kollen. Deze winter kwamen er een paar mooie groepen aan de grond tussen Grijpskerke en Aagtekerke. De grootste en zeker ook de mooiste groep bevond zich langs de Vrijheidsweg. Deze groep groeide in de loop van januari aan tot 1600 vogels. Vanaf half februari was het al weer gebeurd met deze gans. Helaas werden er deze winter geen Taigarietgan- zen tussen gevonden, maar deze blijken toch iets lastiger te determineren dan werd aangenomen. Brandgans De Brandgans is tegenwoordig samen met de Kolgans de meest talrijke gans op Walcheren. Van alle ganzensoorten blijven ze ook het langste 'hangen' en tegenwoordig broeden ze in grote aan tallen in de Delta. Traditionele plek voor deze soort is het Oude Veerseweggebied, maar deze winter werden ze ook in grote groepen gezien langs de Zandvoortweg en Perduinsweg. Op de eerste dag van december zat er al een groep van 1700 vogels aan de Oude Veerseweg en deze groeide uit tot een top van 3300 vogels. De andere grote groepen bestonden uit zo'n 2000 en 1200 vogels. Het maximale aantal vogels wat op Walcheren heeft overwinterd, is moeilijk te schatten omdat Brandganzen, 3 maart2010, Zandvoortweg. Foto: Marcel Klootwijk 10 'tZwelmpje 25e jaargang, nummer 2, juli 2010 Witbuikrotganzen, 13 januari2010, Aagtekerke. Foto: Thomas Luiten deze soort erg mobiel is, maar het zal zeker de 8000 benaderen. Een aantal Brandganzen was gekleurringd aan de poten, maar daar zijn nog geen gegevens van binnen. Witbuikrotgans Rotganzen aan de grond zijn op Walche ren sowieso al een zeldzaamheid, laat staan Witbuikrotganzen. Toch was deze soort geschrokken van de grote hoeveel heden sneeuw in het noorden van het Verenigd Koninkrijk en deden ons eiland aan met een bezoek. Eerst waren het nog meldingen van langsvliegende vogels bij Westkapelle, maar vanaf 10 januari lieten er zich zes exemplaren goed bekijken ter hoogte van de golfbaan van Dom burg. Dit groepje trok aardig wat bekijks en was voor veel vogelaars een nieuwe Walcherensoort. De aantallen Witbuiken op deze plek wisselden hierna behoorlijk. Van 14 tot 18 februari waren hier 16-17 exemplaren aanwezig (2 onvolwassen, rest adult), waarvan er vanaf 20 februari nog een groepje van vier vogels overbleef en dat op 13 maart voor het laatst gezien werd. Verder werden er nog vogels ter plaatse gemeld langs de Vrijheidsweg (7), de Zandvoortweg (4) en op het schor van Rammekens (18 vogels op 2 februari). Dwerggans Ook deze zeldzame gans mocht niet ont breken tussen het ganzengeweld en werd dan ook op 16 januari ontdekt, zij het dat de waarneming niet voor iedereen weggelegd was. Het betrof een groepje van twee adulte en vier juveniele vogels, die zich goed verscholen op de hollebol- lige weilandjes van de Oude Veerseweg. De vogels werden uiteindelijk maar een dag gezien. Deze waarneming betrof de zevende waarneming van deze soort op Walcheren. 25e jaargang, nummer 2, juli 2010 'tZwelmpje 11

Tijdschriftenbank Zeeland

't Zwelmpje | 2010 | | pagina 7