, altijd verdere horizon als bestemming heeft. Want het is een vergissing te denken dat escapisme puur iets is uit het domein van de religieuze projectie, de droom, de lethargie, de negatie. Alle vooruitgang ... sluimerende Maagd op een schip, en moet dan denken aan laatmiddeleeuwse pelgrims insignes uit Boulogne, waarin Maria met het Christuskind, overeind zittend in een loodtinnen, koggeachtig scheepje, wakker de

Ik houd mijn pas in en kijk naar je hoe je nonchalant het weg getje afloopt richting de afrastering, waarvan de palen aan de horizon de lucht en de overdrijvende buienwolken raken. De spaarzame ... Alle liefhebbende mensen hebben iets te verbergen, waarschijn lijk een totale afhankelijkheid van de waardering van anderen. Maar jij bent zo iemand die schijt heeft aan wat anderen van je denken. Je

. In de verte lichten de boeien op. De donkere lijn aan de horizon moet een zandbank zijn. We lopen tussen de huilende windvlagen door terwijl we hopeloos onverstaanbaar zijn voor elkaar. ... Je ligt in bed, huilend. Als ik je wil troosten probeer je me van het bed af te schoppen. Ik trek je onder de dekens uit, kleed je aan, ik geef je eten en sleep je mee naar buiten. Het schemert nog

de klif en Charlie, de altijd aan wezige grijze zeehond, waagt het zijn kop weer boven water te steken. ... berghonden aan de lijn van twee jonge dames die daar verder geen probleem van maken en het geroep van de dame al helemaal nooit hebben gehoord. De tractorchauffeur probeert zich te ontdoen van de ontdane dame

na mens, tronie na tronie, stelt zich aan mij voor. Lippen lispelen dat ik mij vooral moet realiseren dat mijn Broer werd gerespecteerd in de gemeen schap, dat hij voor een ieder altijd klaar stond ... en een bijdrage van de Celebrant die een gedicht voordraagt van Bert. Mooi gedicht! Strange Horizon. Een typisch immigranten-vers. De Powerpoint-presentatie start. Foto's van Bert, van zijn jeugd tot

Ik installeer me in de bibliotheek en schrijf quotes over uit wil lekeurige zelfhulpboeken. Ik heb ook een nieuw notitieboekje meegenomen, om tussen het copywriten door te werken aan mijn roman. Ik ... Soms eb, soms vloed. Zo is het leven. Hier mag je je overgeven aan La Mer, de moederzee. Aan de elementen. Hier leer je eerlijk te zijn over wie je bent en wat je nodig hebt. Wat noodzakelijk voor je

scheppen in al die chaos die de wereld haar veroorzaakte. Als je haar, vrouw, ook iets vroeg, dan zei ze altijd eerst dat ze het veel te druk had. Ze keek je dan aan met een blik van "Ja, maar beste man, ik ... Ze is allang aan de horizon verdwenen, en dat is jammer, want ik heb het gevoel dat ik haar nooit echt heb gekend. Bovendien is al haar aardigheid en charme ook verdwenen. Er zit nu een ander op haar

Als ik terugkom van de zee en opkijk zie ik je staan, donker leunend in de deuropening van mijn huis. Je kijkt mij aan, wijst de lila wolken aan de horizon. ... Een loodgrijze muur verslindt de zon. Nog even zie ik aan de kim glimp van een zeil, licht wenken van een vleugel.

Er is een onrust die niet wil bedaren en 't land dat golft tot aan de horizon. ... Maar in die aarde kan ik niet verteren, wij moeten elkaar haten voor altijd, want eeuwig, eeuwig zal ik er ontberen de zoete schoot die mij ginds was bereid.

- bedrieglijke bestendigheid, de wind - zwerver zonder huis, ziekelijk, kleurloos, jankend als een smerige jakhals, snelt voort zonder doel, verminkt de bossen, baadt zich in het stof, blaast branden aan, werpt ... En jij knijpt je ogen dicht en bent vertoornd, eeuwige koning van de reuzen, jij die sinds onheuglijke tijden rust neemt, verlicht door de flonkerende zonnen van het heelal, altijd koud en rustig

heimelijke berekening met vingers achter de rug - ons gingen deze vakgeheimen geen donder aan waarna hij de vertrouwde koers aangaf met een alomvattende zwaai, zwarte hoed in de hand. En verdomd, pal ... Nederlandsch Amerikaansche Stoomvaart Maatschappij - Neem Alle Smeerlappen Mee zeiden we altijd - die vervolgens de Holland Amerika Lijn werd, een lijnrechte verbinding tussen de continenten, een nieuwe tijd

politieke partij die op dat moment niet eens bestond. Over het hele tafereel ligt de naderende dreiging van iets dat nog komen moet, als een onweer aan de horizon. En in de verte riep de zee, de golven zongen ... langzaam vanaf droop. Sympathieke denk beelden van mensen die graag met de bus hun families be zochten in zorgvuldig weggestopte dorpen aan de randen van dit land. Omdat het bezit van een auto net zo

plezier in de baai uitproberen. Van die proefvaart keerde hij nooit terug. Mina, die zwanger was, zag vanaf het strand de boot langzaam achter de horizon verdwijnen, voor altijd uit zicht ... "Heilige Moeder van God nog aan toe, Willy, wat moeten die mensen in de Rose?" Slechts met de geruststelling dat we maar een uurtje op het eiland zouden blijven en hem daarna dus in zijn begeerde

alsof zij de hele wereld had afgezworven, en in die verhalen van haar zat ze overal op alle zeeën. En gek: als ze bezig was, geloofde je haar ook. Maar ze eindigde haar verhaal altijd met: maar Had ... Of is het gewoon een manier van uiten, een teken van een oer- instinct dat alleen met de vrouwelijke sekse is verbonden? Als aan het eind van een avond een vrouw zegt: "Kom, Jan, we gaan naar huis

, altijd. Bovendien blijft de bal rond. Niets is zeker. Zet hem op, jongens. De beuk erin. Laat je niet op de kop zitten, want dan kunnen we de uitwedstrijd wel helemaal vergeten. Zei niet, aan de ... Toen tenslotte het laatste topje van de berg achter de horizon wegzakte, kreeg hij het bijzonder te kwaad. Hij bleef stram in de houding staan, in het ochtendgloren, en hoorde in zijn geestesoor de

gebaarde naar het raam. De volle maan was net boven de horizon uitgewipt. ... Spitsbergen. Dump een paar miljoen ton wegwerpgraniet en -basalt in de oceaan, kwak daarop een hele lading ijs en sneeuw. Breng vervolgens wat toefjes korstmos aan, maar vooral niet te kwistig, en