die de moeite van het bekij ken waard zijn. Een beknopt en duide lijk overzicht van de hand van M.P. de Bruin, voormalig hoofdredacteur van dit tijdschrift. Aan vele van de beschre ven kerken zijn in de ... , dat op 11 mei jongst leden werd aangeboden aan Drs. H. Eversdijk, lid van de Eerste Kamer der Staten Generaal.

lucht, krimpt tot een potloodstreep aan de horizon wordt men pas echt gegrepen door het gevoel van vrijheid. In het kolken van het water of in het verglijden van de lucht borrelt in een zucht het ... Kronkelige weggetjes omzoomd door hoge bomen of weelderig strueel wijken voor lange rechte wegen waar geen eind aan lijkt te komen. De grens wordt in Zeeland bepaald door de kromming van de aarde

trein glijdt na station Bergen op Zoom die wijde bocht naar rechts in, waar opeens heel Zeeland als een oneindige vlakte voor je ligt, met de Oosterschelde en die rij windmolens aan de horizon - dan weet ... De watersnood van 1953 is me altijd bijgebleven. Wij woonden toen in Yerseke, aan het kerkplein, waar midden in de nacht de noodklok begon te lui den. Die hing in een houten stellage naast de kerk

nu bijna twintig jaar geleden, toen we hierheen emigreerden, zo aan? Was het de wijde Zeeuwse horizon met die steeds veranderende wolkenvelden, de Walcherse knotwilgen in lange rijen langs de sloten ... , de eindeloze laan in de verte met Vlaamse populieren? Het voelt hier altijd weer opnieuw alsof ik thuiskom. Heb je dat dan niet in Zeeland zelf? Ja en nee.

De Fandango achter de horizon ... De mens is genoodzaakt zich aan het water te vestigen voor zijn levensonderhoud. Naast de puur fysieke noodzaak van water is er ook een nevenfunctie die door de eeuwen heen een steeds meer

Het Zeeuwse licht en de grote waterpartijen vind ik typisch Zeeuws. Wanneer je via Bergen op Zoom de provincie in rijdt, zie je vaak dat schitterende licht. De lage horizon en de altijd spectaculaire ... Elk jaar varen wij met een boot door de provincie en de rustige, vriendelijke omgangsvormen vallen de eerste dagen dan altijd op. Aan de rustige toon in de manier van praten herken je de Zeeuwse

stranden van het eiland Walcheren? In welk ander land spoelen de stormen lijken aan, aan de noordpoolstreken ontvoerd, monsters half mensch half schuit, mummiën gehuld in een drijven- den boomstam ... De boot kwam nu in dat gedeelte van den zuidelijken arm der Maas, die het Volkerak genoemd wordt. Het tooneel was altijd hetzelfde. Dijken en nog eens dijken. Torenspitsen en verborgen huizen, hier

gestaan, dan was ik er toch wel weggegaan. Mijn dorp, de omgeving, ik kende het zo langzamerhand wel en als je je horizon wat verder wilt verbreden, is een studie buiten Zeeland haast onvermijdelijk ... . Natuurlijk valt er ook in de eigen provincie altijd wel weer iets nieuws te ontdekken, maar echt een stadse mentaliteit zal je er nooit vinden. Dat het Zeeuw-zijn wel in mij bleef zitten, werd hoe langer hoe

breed duingebied, de overgang van land naar zee en de uitgestrekte horizon. Eerder was er al werk te zien van Jan van Munster, Toine Horvers en Hans van der Pennen, later volgen nog David Vandekop en ... . Het was alsof er oude lagen van de bodem aan de oppervlakte waren gekomen. Plotseling was er iets zichtbaar geworden van het eeuwige proces van verandering van onze omgeving. Voor mijn tentoonstelling

Fide, Amercitia et Virtute opgericht, waar men zijn wetenschappelijke horizon verbreedde en de welsprekend heid beoefende. Na hun promotie aan de Latijnse school - men legde in die tijd een publieke ... Non Sordent is een club met tradities. Zo zijn er de jaarlijkse uitstapjes waarbij altijd een bezoek wordt gebracht aan een van de burgemeesters in Zeeland. Die vertelt dan het een en ander over de

ben nog altijd trots op mijn ingreep. De zeilmakerij aan de overkant is verdwenen. In een straat verderop is tot mijn verrassing een handel in piano's, electronische orgels en andere instrumenten ... komen waar hem dat precies in zat. Er werd hoog opgekeken tegen de notabelen, die me vaak deden denken aan figuren uit de Camera Obscura. Het onderscheid tussen hen en de andere standen was voor een

blikveld en hele dunne lijnen in het landschap, van rijen bomen die scheef staan van de altijd westenwind. ... Kom je via de Grevelingendam Zeeland binnen dan zijn het de luchten en de watervlaktes, die je de adem benemen. Zoveel grijs in zoveel tinten. Altijd wolken,met weerspiegelingen in het water. Wonen

meeuwen. Op droge stukken trekken honderden scholeksters samen en wanneer zij opvliegen vormen zij een zwarte wolk aan de horizon. ... Drie eeuwen later is de huidige omtrek van Schouwen te herkennen; en naast Walcheren strekt zich de romp van Zuid-Beveland uit, met aan de westkant een aantal op het water gestrooide stukjes land en