larve, planula genaamd; deze zet zich vast, ontwikkelt zich tot poliep (en kolonie); die geeft door knopvorming hydromedusen en deze op hun beurt weer geslachtscellen, enz. Dit treedt onder meer op bij de ... Er ontstaat dan een kolonie van individuen, met elkaar verbonden door de uitlopers of door de zich

een kolonie poliepjes. Elk poliepje, dat zelf niet groter is dan 6 tot 8 mm, heeft 8 geveerde tentakels, waarmee plankton uit het water gefilterd wordt. De poliepjes zijn altijd wit van kleur. Bij ... een skelet dat uit kalknaalden bestaat. Deze naalden verstevigen de constructie, maar ook is aangetoond dat zij een kolonie minder aantrekkelijk

Kolonie vormende soorten ... in lange rijen voorkomen. In elk geval zijn ze per kolonie altijd onderling verbonden door zogenaamde kruipstengels of stolonen. De individuen staan via die stolonen ook echt met elkaar in verbinding.

Een kolonie van deze soort bestaat uit een enigszins afgeplatte bol, dan wel één of meer afgeplatte lobben met een sponsachtig uiterlijk. De doorsnede van een kolonie bedraagt maximaal zo'n 10 cm, en ... dieren (zoïden) zitten dicht op elkaar, maar in een onregelmatig patroon. Ze zijn tussen 0,5 en 2 cm lang. Je kunt ze vrij gemakkelijk herkennen: over het hele oppervlak van de kolonie zitten

ingetrokken poliepjes aan een vinger of hand denken die een poos in het water heeft gelegen. Vandaar de naam 'Dodemansduim'. Wanneer één poliep wordt verstoord trekken alle poliepjes van een kolonie ... voedselconcurrenten zouden kunnen zijn. Er zijn periodes waarin een kolonie in rusttoestand verkeert. Dat gedrag is onderzocht in de Ierse Zee (Hartnoll, 1975). Alle

Een larve hecht zich vast op een harde ondergrond en wordt het eerste individu van de toekomstige kolonie. Door knopvorming krijgt dit individu dan genetisch identieke nakomelingen, die aan de ouder ... gehecht blijven en zo ontstaat een kolonie. De kolonievorm is vaak kenmerkend voor de soort, vaak een korstvormige of een opgericht struikvormige kolonie.

rood gekleurde kolonie van Botrylloides cf violaceus in Nederland werd gedaan door N. Schrieken en A. Gittenberger, op 23 oktober 1999, op een touw in het Zijpe (Gittenberger Schrieken, 2000) ... grijzige en gele varianten kent. Bij die soort echter zitten de zoïden groepsgewijs in sterretjes bij elkaar. Maar inderdaad, als het verband binnen de kolonie wat minder regelmatig wordt, zie je ook dat

blijken er een voorkeur voor te hebben zich te vestigen op de stelen van de ouderdieren, waardoor het vertakte, bossige uiterlijk van de kolonie ontstaat. De stelen van T. indivisa zijn vaak aan de

meer duidelijk herkenbare evenwijdige rijen, of in langwerpige ovalen binnen een grotere kolonie. Soms zitten ze op de rand van de kolonie netjes naast elkaar.

water. Bloemdieren kunnen al of niet in kolonie-vorm bestaan. Het begrip kolonie wordt hier in de breedst mogelijke betekenis bedoeld; de individuele poliepen kunnen bijvoorbeeld met elkaar vergroeid zijn

In Amerika noemt men dit dier heel toepasselijk de 'snail fur', hetgeen zoveel betekent als de slakkenvacht. De Nederlandse naam komt van het uiterlijk van een dode kolonie, die vooral gekenmerkt ... schelp met een soort dons bedekt lijkt. De poliepen zijn gespecialiseerd: je hebt poliepen die alleen voor de voedselvoorziening kunnen zorgen, voor de verdediging, voor het schoonmaken van de kolonie, of

Mosdiertjes zijn klein, gelukkig leven ze in kolonies van enkele tot duizenden individuen (zoïden), zodat een kolonie met het blote oog kan waargenomen worden. Voor determinatie is een loupe of

Microscoop. Daarnaast vormen de kleine de vrijzwemmende larven, maar ook de verschillende larvenstadia aanwezig in de kolonie, zeer belangrijke determinatie kenmerken. Verder is bij de kolonievormende ... zakpijpen de rangschikking van de zoïden erg belangrijk, aangezien die een indicatie geeft van de manier waarop de kolonie groeit, wat sterk kan verschillen per soort.

Levende stenen bestaan meestal, aldus Bijma, uit twee delen: Een min of meer bolvormige kolonie van mosdiertjes met een korst van stromatolieten Drie verschijningsvormen zijn bekend: ... worden bovendien slibdeeltjes uit het water ingevangen. Samen vormen ze een korst om de kolonie van de mosdiertjes.

uitstroomopening, maar ieder individu heeft een eigen instroomopening. Alle individuen in een groepje stammen door kloonvorming van 1 ouder exemplaar en zijn dus genetisch precies hetzelfde. Als een kolonie

gevestigd heeft, kan hij zich niet meer verplaatsen. Hier groeit hij uit tot een volwassen exemplaar of kolonie.

van een kolonie Kokmeeuwen of sterns, zoals in de inlaag 's-Gravenhoek op Noord-Beveland (1999: 4 paar). De broedbiotopen worden gevormd door ondiepe, vaak voedselrijke (duin)meren, plassen en vennen

Een kolonie van deze soort vormt een dunne overtrek over allerlei ondergrond. De individuen zijn ongeveer 2 mm lang. De kleur is grijs tot geelgrijs. De plakkaten kunnen een doorsnede bereiken van zo

Deze soort vormt dunne witte korstvormige kolonies op harde ondergrond, meestal op stenen en schelpen. Als de kolonie op mosselen groeit, lijkt deze inderdaad een beetje op kant, vandaar de naam

min of meer cylindervormig dier, dat meestal vastzit op een ondergrond, dan wel onderdeel van een kolonie is, en aan de bovenrand een krans van tentakels bezit; in veel gevallen onderdeel van een

Bouw van een kolonie

verschillende poliepen van één kolonie staan met elkaar in verbinding door buisjes in de poliepensteeltjes, de secundaire en de primaire takken (het is daarom juister te spreken van één gastro-vasculaire holte).

andere hydroidpoliepen ook aanwezig, maar te klein zijn om goed waar te nemen zonder loep of microscoop. De kolonie bestaat uit een soort grondplaat waaruit een aantal tamelijk stijve buizen oprijst met

uitstroomopeningen. In sommige oude literatuur wordt deze complexe bouw wel 'kolonie' genoemd, maar het is gebruikelijk om een sponsindividu te definiëren als de massa die omsloten wordt door een aaneengesloten

Halecium Meestal zijn de periderm-structuren van de takken en hydrothecae' zo sterk dat hun vorm na de dood van de kolonie behouden blijft en de soort ook na het verdwijnen van het levende weefsel herkend

exemplaren gezien in een kolonie van vele duizenden Schor- zijdebijen in het Verdronken Land van Saeftinghe.

individuen uitgroeien. Bij solitaire soorten gebeurt dat aan de kelk. Maar bij kolonievormende soorten groeien nieuwe individuen uit de stolonen, of soms uit rechtopstaande delen van de kolonie. Zo kunnen

).Veel neteldieren zijn kolonievormend; de verschillende individuen van zo'n kolonie ontstaan door knopvorming en blijven met elkaar verbonden. Kolonies van neteldieren kunnen enorme afmetingen aannemen (b

meldin gen van een kolonie. Deze waarnemingen zijn echter gedateerd en we weten niet of er nog een kolonie in Oostburg aanwezig is. Het zou de enige kolonie in Zeeland zijn. We staan verspreid opgesteld ... In Zeeland komt het merendeel van de waarnemingen uit Zeeuws-Vlaanderen. Hier liggen ook de meeste kreken. De enige bekende kolonie is uit Oostburg. In 2007 was deze hier aanwezig. In 2008 is een

de roemruchte kolonie in de Braakman, die een voor Neder landse begrip pen zeer grote omvang heeft. ... Peeters (mond. med.) oppert de veronderstelling dat dit wellicht samenhangt met de schaarste van de belangrijkste koekoeksbij, Nomada leucopthalma. De kolonie in de Braakman werd uit gebreid

kolonie en zicht o overige

kolonie en zicht o overigen

kolonie grootte gewone dwergvleermuis

worden benut. Een waarneming betreft een kleine kolonie in een zijkant van een afgetrapt koei- enpaadje in het duingebied van de Verdronken Zwarte Polder in Zeeuws- Vlaanderen. Uiteraard is de soort in

een kolonie bekend van de Elderschans (Aardenburg). In de atlasperiode zijn bij de Braakman, de Boschkreek en het Groot Eiland waarne mingen gedaan van over vliegende rosse vleermuizen. Bij de

naar diverse typen. Zo is er een type dat over zeer grote af standen trekt, veelal van zeeleeuwkolonie naar zeeleeuw kolonie. Dit zijn de grootste orka's die wereldwijd kunnen worden aangetroffen en

in de zeer grote kolonie van de zwart-rosse zandbij in het Braakmange- bied. Het lijkt erop of het hier inderdaad om een nieuwe ves tiging gaat (vgl Calle, 2001). De soort zal waarschijnlijk door