Vlissingen, eertijds een vissersdorp,
thans bekend als Oud-Vlissingen, lag
ten noordwesten van het heden
daagse stadscentrum, „waar heer
Wisse van Koudekerke een
„steenhuis" deed bouwen, dat hij in
1 ... 264 aan gravin Aleidis opdroeg"
- de Kasteelstraat bewaart daaraan
de herinnering -. De dorpskerk van
Oud-Vlissingen zou gestaan hebben
in de buurt van de huidige
watertoren, waar ook de voormalige
H. P. Winkelman: Geschiedkundige
plaatsbeschrijving van Vlissingen, 1873.
P. K. Domisse: De ambachtsheerlijkheid van Oud-
Vlissingen en de wording van Nieuw-Vlissingen;
Middelburg, 1910.
Aan de westzijde werd gelijk met de
bouw van de kerk, de toren gebouwd,
waarvoor materialen, afkomstig van
de kerk van Oud-Vlissingen, gebruikt
zouden zijn.
De oudste kerk van Vlissingen werd
in het begin van de 14e eeuw 1 308-
1328) gebouwd nadat de parochie
Nieuw-Vlissingen was gescheiden van
wat men later Oud-Vlissingen pleegde
te noemen.