Archeologische Werkgemeenschap Nederland (AWN), afdeling Zeeland ARCHEOLOGIE GESCHIEDBEOEFENINGMONUMENTENW^ Moerneringsputten bij Oud-Rilland, gezien vanuit het lichtbaken ter plaatse (foto Arno van den Dorpel). AWN-activiteiten in Hulst In de maanden mei, juni en juli hielpen verschillende AWN-leden mee bij archeologisch onderzoek naast de basiliek in Hulst. Er is door een groepje vrijwilligers wekenlang nuttig werk gedaan. IJverig werden de gevonden scherven uit beerputten, kelders en afvallagen gewassen. Ook is assistentie verleend bij het onderzoek zelf in de bouwput 'Onder de Toren'. Het wassen van de scherven gebeurde op het pleintje aan de achterzijde van 's Landshuis aan de Steenstraat. De rondleidingen bij de opgraving trokken veel publiek. Ook enkele schoolgroepen werden rondgeleid en kwamen een kijkje nemen. Zij waren vooral onder de indruk van het gevonden dierlijk botmateriaal. De expositieruimte van 's Landshuis presenteerde een selectie van het vondstmateriaal in drie vitrines. De AWN hoopt dat, als vervolg op dit onderzoek, in Hulst een werkgroep zich actief gaat bezighouden met het vondst materiaal. zoals vermoed werd wegens dezelfde plantafstand: het betreft hier dus toch een boomgaard. De beide gevonden duikers zijn gemaakt van elzenhout, de grootste is gedateerd tussen 1445 en 1487. In de komende maanden gaat het onderzoek verder en blijft de AWN 'monitoren' tussen Bath en het oude landbouwhaventje van Rilland. Archeologen en AWN'ers actiefin Hulst (foto Arno van den Dorpel). Onderzoek verdronken Rilland In het voorjaar zijn op de onderzoekslocatie van Oud Rilland sporen van een tweede huis of boerderij zichtbaar geworden en ingetekend. Ze liggen iets ten zuidwesten van de eerder gevonden huisplattegrond. De erosie zet zich nog steeds voort in noordelijke richting. Deze maakt sporen van bewoning en landgebruik zichtbaar maar verwoest ze tegelijkertijd door afslag. Op het dijkrestant zijn alle veenplaggen van de dijkopbouw verdwenen, ook aan het zuidelijk deel tegen de oeverrandverdediging van Rijkswaterstaat is veel afgeslagen. Van het/de eerst gevonden huis/boerderij zijn alleen de noordelijke resten nog zichtbaar. Verder naar het oosten komt meer aardewerk en baksteen aanspoelen dan voorheen, mogelijk zijn daar door afslag weer sporen aan de oppervlakte gekomen. Intussen heeft zich overal weer een dun sliblaagje afgezet, zoals gebruikelijk in de zomermaanden. Door het onderzoeksinstituut BIAX in Zaandam zijn houtmonsters gedetermineerd. De boomstronken langs de sloten zijn vooral wilg en een enkele meidoorn, wilde appel of peer. Het verschil tussen deze soorten is microscopisch bijna niet te zien. De stronkjes op het perceel naast de dijksloot zijn inderdaad fruitsoorten, Hof Ravestein (Grijpskerke) en het Jaar van het Kasteel De resultaten van het verkennend booronderzoek in 2001, het aanvullende booronderzoek en de begeleiding bij het weer uitgraven van de grachten in 2002-2003 hebben een bijzonder vervolg gekregen. Allereerst is er de gedeeltelijke herinrichting van de oude buitenplaats Ravesteyn met grachten, vijvers en het eiland. Ook de boomsingels en een stukje bos met zichtlijnen zijn weer aangeplant, zodat een indruk is gecreëerd van de achttiende-eeuwse situatie. Om de resultaten van het AWN-onderzoek en de herinrichting door Stichting Landschapsbeheer Zeeland (SLZ) te laten zien, was er tot en met 12 augustus een tentoonstelling in de expositieruimte van de SCEZ te Middelburg. De feestelijke opening vond plaats op 29 april; als openingshandeling plakten de eigenaren van Hof Ravestein, de gezusters Montfrans-Hartman, met tape de scherven van een gebroken steelkom. In het kader van het Jaar van het Kasteel 2005 hield SLZ op vrijdagavond 17 juni een excursie op de buitenplaats Hof Ravestein. Aan de ruim zestig deelnemers werd uitleg gegeven over het archeologisch onderzoek, de vondsten in de vitrine in de grote schuur, de herinrichting van het hele terrein en het belang van deze ontluikende groene oase bij Grijpskerke. Hierna kregen de deelnemers in twee groepen een rondleiding en werd hen gewezen op de nieuwe aanplant en de bijzondere ligging van Ravestein in het landschap. De ligging op een oude kreekrug is nog duidelijk te zien naar het noorden vanaf de Ravesteinweg en ten westen van de huidige boerderij, richting Domburgse watergang. In het zuidoostelijk deel van het terrein (naast het eiland) kon iedereen het goed bewaarde reliëf van Hof Ravestein aanschouwen, in contrast met de ernaast gelegen geëgaliseerde en verkavelde akkers. Met de herinrichting van de buitenplaats Hof Ravestein is Walcheren weer een stukje (groen)rijker geworden. Zeeuws Erfgoed 8

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2005 | | pagina 8