IX JOHANNES AB UTRECHT DRESSELHUIS.
IJdelheid
Blaast de tijd
Weggelijk het schuim der baren.
Grootheiddie in waarheid tooit
Haar verstuift zijn adem nooit.
Dresselhuis.
Zeeland mag trotsch zijn op den man, wiens naam hierbo
ven staat uitgedrukteen naamdie jaren lang in talrijke
betrekkingen alom met eere werd uitgesproken; een naam,
waarvoor op 't geschiedblad een' onverdelgbare plaats verzekerd
is. Wel is waar, een ander gewest dan het onze zag hem
geboren worden; maar Zeeland was het toch, waar hij 't maat
schappelijk leven intrad; Zeeland, waaraan zijn'beste krachten
en zijn' liefste studiën gewijd waren; Zeeland, dat het mildste
deel had van zijn' rusteloozen arbeid en de rijkste vruchten
oogstte van zijn' helderen geest; Zeeland, dat hem bezat en
vormde van zijn' intrede in 't maatschappelijk leven tot aan
zijn' ouderdom; Zeeland eindelijk, in welks grond zijn gebeente
ter doodsrust nederzonk.
Is het wonder, dat het Zeeuwseh genootschap der weten
schappen in zijn Archief" het beeld van dien voortreffelijken
landgenoot wenschte geschetst te zien en een' getuigenis af te
leggen van de hulde, die het zijner nagedachtenis toebrengt?
Toen mij de vereerende taak werd opgedragen om in dezen
woordvoerder te zijn, gevoelde ik terstond de moeijelijkheid,
