18
gecombineerd met afwasschingen met gemagnetiseerd water. Deze
behandeling duurde zoo dertig jaren, tot den dood van den
magnetiseur. Veel invloed op de ziekte hadden steeds: treurige
herinnerings-dagende schijngestalten van de maan, en vooral
eclipsen, ook al waren die hier niet te zien, voegt de Man
er bij.
De behandeling kostte per bewerking 3 gulden, wat aanvan
kelijk 600700 gulden maakte in het jaar. Weldra bleek echter
dat de behandeling zooveel tijd in beslag ging nemen, dat de win
kelier vreesde dat zijn zaak ging verloopen, waarom de patiente,
voor de keus gesteld, 20,000 gulden stortte om haar magneti
seur uit te koopen. Bovendien verdiende deze kunstenaar lang
zamerhand steeds meer, zoodat hij bijv. in het jaar 1850 voor
zijn werk 1582 gulden ontving, buiten en behalve de jaarlijksche
200 gulden voor ankers port, die hij, met biefstuk, noodig had
voor herstel van kraclitverlies tengevolge der emanatie tijdens de
behandeling.
In het geheel verdiende de winkelier-magnetiseur in dertig
jaar, behalve de 20,000 gulden voor uitkoop, 28,000 gulden
aan zijn patiente.
Toch was dit niet te duur betaald, waar de patiente ruim 80
jaar oud werd.
Het verhaal, zooals ik U dat zeer verkort navertelde, is slechts
een bloedelooze schim van dat van de Man. Toch geeft het U
eenigen indruk van zijn geestig-ondeugenden verhaaltrant, opge
luisterd door de portretten der patiente en haren magnetiseur en
de namen van verschillende Middelburgers, de grootvaders en
moeders van tegenwoordige leden van het Zeeuwscli Genootschap
der Wetenschappen.
De derde straks genoemde groep, de historische, omvat van
alle groepen, het grootste aantal nummers, 25.
Mr. Polman Kruseman zegt: „De Man volgde het voorbeeld
zijns vaders en ging in dB medicijnen studeeren. Toch was hij
wellicht nog meer voor de letteren in de wieg gelegd."
Het schijnt mij echter dat de historie in nog hooger mate zijn
bijzondere liefde had. Wat hij op dit gebied leverde, was voor
een deel werk dat niet genoeg kan worden gewaardeerd. Hoe-