24
en gaat men m.i. in verkeerde richting werken. Het is onze
stellige overtuiging, dat Dr. T. dit gedaan heeft, al spijt het
ons ten zeerste dit te moeten zeggen van dezen deskundigen
geleerde, die zooveel voor de geschiedenis van ons gewest
heeft gedaan. We vinden het ook niet erg, want wij zoeken
in dezen allen gemeenschappelijk naar de waarheid en zullen
in deze „hayman-kwestie" allen wel onze verdiensten hebben
en ook allen wel eens iets beweren, dat we later terug moeten
nemen. Maar welk doel werd ooit zonder struikelen bereikt
Voor we nu in ons betoog verder gaan, moeten we eerst
spreken over de mededeeling van Dr. T.. gedaan onderaan
blz. 77 en bovenaan blz. 78 van het Archief 1939, waar hij
nog eenige vondsten mededeelt, die, naar hij meent, zijn op
vatting van het woord „man" komen bevestigen. Hij noemt
dan het woord uit de Neder-Betuwe „mente", ,,lage landen,
die veelal tot hooien gebruikt worden", en het Veluwsche
woord voor land bij Harderwijk, dat de .Oostergemeente" of
„Oostermeher" (d.i. „meen") genoemd wordt. Verder merkt
hij op, dat „meente" in het Oud-Engelsch is „gemaene".
waarvoor men in samenstellingen ook „man(e)" aantreft
Manwood, Manefeld, Menford, Maneweade, le Manewey
Deze vondsten zijn zeker op zich zelf beschouwd hoogst merk
waardig en we kunnen Dr. T. niet dankbaar genoeg zijn, ze
te hebben ontdekt, maar we achten het zoo goed als zeker,
dat ze niets te maken hebben met het tweede lid van ons ,,hay-
man". Wij meenen stellig, dat ze met „man" in „hayman"
niet identiek zijn, ofschoon de uiterlijke 1vorm het tegendeel
zou doen vermoeden. We zullen dit nu aantoonen.
Dr. Tack had niet op Gelderland of Essex behoeven te
wijzen en om zoo te zeggen wat dichter „bij honk" kunnen
blijven, want in 1318 spreekt de rentmeester van Zeeland-
Beoosterschelde over een gebied bij Poortvliet en noemt dit
de „Menreweyde", terwijl in 1325 graaf Willem III dit zelfde
gebied als de „Meeneweyde" aanduidt. Verder blijkt uit bldz.
1Inzonderheid van de Engelsche woorden, maar de spelling daarvan
kan op dwaalwegen voeren