Elize schijnt zich deze kritiek nog al te hebben aangetrokken en een mis moedige brief aan Mina Kruseman te hebben geschreven. Mina heeft die brief niet afgedrukt, maar wel haar antwoord. „Maar, maar Elize schrijft ze haar, ,,wat een wankelbriefIs die in harmonie met je optreden hier? N'importe, wankel maar en denk nog eens ernstig over je toekomst na, eer je verder gaat. Ik zal je helpen met alles, heb ik je 'beloofd, ik zal 't ook nu doen met wankelen. Er staan drie wegen voor je open, op 't oogenblik; je kunt kiezen welke van de drie je 't meeste geluk belooft, welke 't meeste geld, welke den meesten roem gedurende je leven. Ik zal je geen raad geven in je keus, maar ik zal je steunen in welke richting je ook verkiezen zult, al is 't ook die welke lijnrecht tegen de mijne inloopt. Je hebt gedébuteerd in mijn richting en Meester Kritiek heeft je onkiesch genoemd, natuurlijk Wilt ge hier op 't toneel uw carrière maken, ga dan naar de tooneelschool, ik zal je recommandeeren en je zult er dadelijk als de hoop der school ont vangen worden, daar men mij om élèves gevraagd heeft. Maar schrijf dan niets meer in 't genre waarmee ge begonnen zijt, want dat is radikaal en de school is... behoudend. Zeg ook, dat je, wat je geschreven hebt, op mijn aanraden gedaan hebt, en verklaar berouw te hebben over je wild début. Zóó zullen al mijn vijanden jou pousseeren, en je zult op je slofjes komen waar je wezen wiltOP 'T TOONEEL, waar je succès zult hebben. Wil je te Brussel studeeren, ook goed; maar dan zal je zonder mij ook den schijn hebben alsof je bij mij behoorde en mijn vijanden zullen de uwen worden. Je zult hooger staan als artiste, maar je zult meer strijd hebben en minder succès. Antwoord nu dadelijk welke keus je gedaan hebt, dan zal ik zorgen dat je geposeerd wordt in de richting die je gekozen zult hebben. De tooneelschool belooft protectie en geld" (II, blz. 286-287; Amsterdam, 20 nov. 1874). Vier dagen later kon Mina haar jonge vriendin al beant woorden „Bravo Ik heb me niet in je vergistTant mieux Nu je de eerste proef glorieux hebt doorgestaan, zal je ook wel kracht hebben verder vol te houden. Je hebt mijn partij gekozen, je zult later zien dat dit niet alleen de schoonste, maar ook de beste was die je kiezen kon" (II, blz. 290; 24 nov. 1874). VORSTENSCHOOL Enkele dagen na haar lezingen, op 13 november, vond de eerste opvoering plaats van De echtscheiding, een drama, vrij bewerkt naar de roman Een huwelijk in Indië, waarin Mina zelf in de hoofdrol van Louise optrad. Het stuk werd een succes en moest avond aan avond voor stampvolle zalen gespeeld worden. De schrijfster zelf vond het een prul, zoals ze aan Multatuli schreef, en maakte van de opgang die haar spel maakte gebruik om van het Rotterdamsch Tooneelgezelschap „De Nieuwe Rotterdamsche Schouwburg" gedaan te krijgen dat het Multatuli's Vorstenschool zou opvoeren, waarin zij dan de rol van koningin Louise en Elize Baart die van Hanna zou spelen 17). Wat Multatuli zelf niet gelukt was, gelukte haar. De schrijver was ziels gelukkig, geen woorden waren goed genoeg om Mina te prijzen, maar toen hij in februari de repetities bijwoonde, ontstond een hooglopende ruzie tussen beiden, waarin ook Elize, die nog nooit eerder op de planken had gestaan, nolens volens betrokken werd. Multatuli vond dat Mina volstrekt ongeschikt was als actrice en stak dat beslist niet onder stoelen en banken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1970 | | pagina 83