Hn
I
mm
fe
mmm^
V5'fe^f-M M
--.. w .-
,1 lift
vft>;
t
j.ilv
ft*
p «1/
- - pipilgl -
;v->
it "*-'
Afb. 18. Oud-Sabbinge, ruïne van de kerk. Zelandia Illustrata II, 1663.
roemde en zeer oude Vlaamse voorbeelden kenden ook de Zeeuwse steden een
aantal verwante belforten. Goes, Middelburg en Vlissingen hebben of hadden
een belfort. De gegevens over de toren van Vlissingen zijn helaas schaars. Er is
meer bekend over het belfort van Goes. De 14e-eeuwse stadhuistoren van Goes
(afb. 13) was voor de verbouwingen in de 18e eeuw zeer goed te vergelijken met
de (verwoeste) belforten van Nieuwpoort (eind 14e eeuw), Menen (begin 14e
eeuw) en Bailleul (afb. 14, 13e tot 14e eeuw)45. In het oog lopende overeenkom
sten zijn de sobere torenromp met een met blindnissen versierde borstwering die
in de hoeken doorloopt over de uitkragende balkonnetjes. In Goes was dit - in de
18e eeuw verwijderde - onderdeel niet origineel maar waarschijnlijk toegevoegd
tijdens de verfraaiing van de toren rond 146350. Deze datering wordt gesteund
door de sterk gelijkende 15e-eeuwse borstwering van de toren in Bailleul (afb.
14).
De Vlaamse belforten met hun hoektorentjes zijn in oorsprong ouder dan de
kerktorens met deze versiering. De stadstorens van Doornik (voor 1245) en Gent
zijn daarvan voorbeelden. Het aantal belforten met hoektorentjes is opvallend
groot. Enkele ervan hebben achtzijdige torentjes met spitsen, zoals in Gent,
Brugge, leper (1250-1304), Sluis (1390-1393), Dendermonde (1376-1378), en
Doornik (voor 1245), en een aantal heeft waarschijnlijk altijd de vorm van bal
konnetjes gehad, zoals in Belle (13e eeuw), Nieuwpoort (eind 14e eeuw), Lier
(1369) en Goes (14e eeuw). Daarnaast werden de stadhuisgevels ook uitgerust
49. Devliegher, 'Zes herbouwde belforten', 170.
50. M.A. Prins-Schimmel, Het stadhuis te Goes, Middelburg 1988, 39.
180
