lorrendraaiers 13 Afb. 2. Vlissingen, de thuishaven van Zeeuwse lorrendraaiers. Kopergravure uit M. Smalle- gange, Nieuwe Cronyk van Zeeland, Middelburg/Amsterdam 1696. Particuliere collectie. werd gemaakt dat Tange daar vierhonderd slaven had verkocht. Toen de Rode Leeuwdie ondertussen in Johanna was omgedoopt, in maart 1690 in Zeeland terugkeerde, werden de autoriteiten ingeschakeld en op last van de admiraliteit moest het smokkelschip aan de ketting worden gelegd. Toen men tot actie wilde overgaan bleek niemand in Vlissingen bereid om de deurwaarder bij deze taaie te assisteren. Deze tegenwerking werd binnen Zeeuwse scheepvaartkringen opgevat als een overwinning op de Compagnie.25 In de daaropvolgende jaren brokkelde de steun voor het handelsmonopolie steeds verder af en waren er binnen het Zeeuwse gewest in toenemende mate geluiden te beluisteren die voor de opheffing van het WIC-octrooi pleitten. In september 1692 besloot de stadsregering van Middelburg, in navolging van die van Vlissingen en Veere, om de vaart op West-Afrika open te stellen. Daarmee ver klaarden zij het octrooi van de WIC nietig.2" Door ingrijpen van de WIC werd dit plan verijdeld, maar in de praktijk namen de autoriteiten de lorrendraaiers steeds meer in bescherming. Omdat de smokkelhandel door de 'steden van Walcheren en bij de Staten publiek werd gepermitteerd' stonden de Zeeuwse bewindhebbers machteloos en daarom vroegen zij de Heren X om ontheffing van de plicht om lorrendraaiers te vervolgen.30 Ook de Zeeuwse admiraliteit, die volgens haar opdracht overtredingen van zeeza ken en belastingen moest vervolgen, liet de illegale goederen- en slavenhandel ongemoeid. Dat was niet opmerkelijk, want de admiraliteitsraad bestond groten deels uit gecommitteerde raden van Zeeland. Slechts in incidentele gevallen, wan neer een admiraliteitsfunctionaris een zaak aanhangig maakte, werd die noodge dwongen in de raadsvergadering behandeld. Zo liet de advocaat-fiscaal in juli 1698 beslag leggen op een partij olifantstanden die door bemanningsleden van het

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 2005 | | pagina 15