Bespreking Een jaarlijks spiegelgevecht André van der Veeke In de Slibreeks is onlangs De Veerman van Sint-Amands (deel 78) uit gegeven. Schrijver is de hoofdredacteur van de reeks, Aarnout de Bruyne. Hij verhaalt van zijn laatste tocht naar Sint-Amands, niet zomaar een uitstapje maar een jaarlijks terugkerende pelgrimage naar het graf van Emile Verhaeren. Rake beschrijvingen van de route worden afgewisseld door bespie gelingen over eigen levensloop, literaire anekdoten, historische gegevens en een enkele politieke opmerking. Voor de hand liggende beschouwingen gaat De Bruyne in zijn reisbeschrijving liever uit de weg, wat uit het volgende stukje over Hulst blijkt. "Toch moet ik zelden bi) Hulst aan Van Den Vos Reinaerde denken. In het Middelnederlandse epos is er sprake van Hulsterlo. Bij de poort staat er een standbeeld van de rode rover. Maar ik zie het land van Reinaert de vos meer als een symbolisch landschap en daarin ervaar ik Hulst als een bol werk van katholicisme, waar de burgerlijke krachten van geld en macht gestalte kregen in de wanstaltige torenspits die de Hulstenaren na de oorlog op hun toch sfeervolle basiliek hebben gezet." Na het passeren van de grens blijkt de schrijver een voorstander van de Groot-Dietse gedachte. Hij beschouwt 1830, het jaar van de afscheiding, als een rampjaar. Verder gaat het, richting Bersele, rich ting Sint-Niklaas, stad met het grootste marktplein van België. Ver volgens naar Temse (Boelwerf) en naar Weert, Branst, Luipegem. In het laatste dorp bezoekt hij een beeldenpark van een Zeeuwse beeld houwer. Een humoristisch beschreven ontmoeting met de eigenaar volgt: "Terwijl ik in volle aandacht het beeld bekijk, staat opeens Lannoy naast mij. Ik begroet hem. Hoewel ik hier ieder jaar kom en in dezelfde tijd en altijd op weg naar St Amands-aan-de-Schelde, blijkt hij mij ook dit jaar weer niet te herkennen. De schrijver passeert Emielkerke en uiteindelijk is daar Sint-Amands. Bijna iedere beschrijving van de plaats wordt gekoppeld aan het leven van de dichter Verhaere. Echter ook de in 1970 overleden auteur Dirk Witte blijkt afkomstig uit het stadje. Van hem is niets tastbaars terug te vinden. De Bruyne onderzoekt de beweegredenen voor zijn jaarlijkse visite. Sint- Amands is geen fixatiepunt voor hem, een jaarlijks baken van rust 40

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1997 | | pagina 40