werd gezongen, had hij gevoeld hoe de pseudo-voodoospreuk
een reusachtige kracht opriep die hem bij de nek greep, uit
de kussens tilde, en hardhandig naar het andere eind van de
kamer smeet. Op zijn knieën op het vloerkleed liggend was hij
daar weer bij zijn positieven gekomen. Hij had geen flauw idee
gehad hoe lang hij daar al lag of waar hij was geweest. De erva
ring had Harvey danig geschokt, maar even later had hij die
alweer van zich afgeschud. LSD laat weinig ruimte voor bezin-
ning.
De twee trippers waren uiteindelijk weer naar buiten gegaan.
Na een onverklaarbaar lange tocht waren ze in een volkscafé
beland dat op een steenworp afstand van joe's woning lag. Het
café had een slechte reputatie en werd voornamelijk bezocht
door bewoners van de arme blanke wijken van Stackton. Ruig
volk dat de teugels in het weekend flink liet vieren. De twee
waren door het verlichte uithangbord van het café naar binnen
gelokt maar hadden er niets te zoeken. Met hun lange haar, af
wijkende kleding en vreemde gedrag hadden ze zelfs de nodige
agressie opgewekt. Harvey draaide zijn hoofd naar de plaats
waar het café zich had bevonden. Het bestond al lang niet
meer, wist hij. Het was opgedoekt in de tijd dat hij nog in
Stackton woonde. Zich veel herinneren van wat er in het café
was gebeurd, deed hij niet. Hij wist alleen dat zijn vriend en hij
snel weer buiten hadden gestaan en in het gezelschap van twee
oudere vrouwen in de richting van Lincoln Square waren ge
lopen. De ene vrouw was beduidend mooier dan de andere,
herinnerde hij zich. De mooiste had echter weinig interesse
getoond in de twee freaks en wilde alleen zo snel mogelijk naar
huis. De andere daarentegen, een ziekelijk ogende vrouw van
zo'n vijfendertig jaar met holle ogen en ingevallen wangen,
had Harvey de hele weg geplaagd met zijn lange haar en
strakke spijkerbroek. "Ben je een jongen of een meisje?" had ze
keer op keer gevraagd. Harvey was uiteindelijk wijdbeens voor
haar gaan staan en had haar op die manier uitgenodigd een
en ander zelf na te gaan, wat ze prompt dan ook had gedaan.
Harvey had gevoeld hoe haar hand zich om zijn ballen sloot.
Hij was als verlamd blijven staan. Elektrische schokken waren
in hoog tempo langs zijn ruggengraat omhoog geschoten
terwijl haar grijnzende doodshoofd hem indringend aan was
blijven kijken. Haar greep had eeuwig geduurd. Toen ze ein-
