Plotseling slaat zijn stemming om. Wat kan het hem ook eigenlijk schelen? Hij komt die weekjes wel door, en dan is het voor de rest van zijn leven feest. Als ze het tot die tijd uit haar hoofd laat om in de Penthouse te poseren, is hij wel bereid haar die kleine toelage te blijven betalen. En als Privé er maar geen bladvulling in ziet. Dat, had hij Gaye nadrukkelijk ver teld, moest ze zelf met Henk regelen. Hij zet de radio aan en zoekt naar wat ontspannende muziek, maar op alle kanalen donderen gitaren en drums. Het valt hem op hoe populair de hardrock weer geworden is. Groepen als Van Hellen en AS/SS overheersen de ether in steeds grotere mate. 'Running with.' Met een korte beweging zet Jan de radio uit, blijft zonder vastomlijnde gedachten voor zich uit staren. Kort daarna rijden ze de massieve poort van het landgoed door, die zichtbaar wordt gemaakt door de lantaarns in de gekrulde boog die de weg overspant. Nog even wordt de weg door bos omzoomd, dan is er opeens de vlakte van zich schijnbaar ein deloos uitstrekkende gazons. In het midden van die leegte staat het kasteeltje met zijn bijgebouwen, alles duidelijk zichtbaar door de overvloedige verlichting. Een fonkelende dans. Een stel Lekkere Meiden met felgekleurde veren, blote benen en borsten geruime tijd in close-up, daar tussendoor een guitig gezichtje met een knipoog om het gezel lig te houden. Geleidelijk komt De Stem vanachter de muziek vandaan, iedere kijker eraan herinnerend dat de drank en chips onder handbereik moeten zijn, om dan met plotselinge stemverheffing Uw Huiselijke Gezelligheid, Uw Meest Geliefde Showmaster, De Enige Echte BRAM RONDSPETTER aan te kon digen. Op dat moment stromen de blote benen met soepele bewegingen de zilveren trap op, in de richting van de wolken, die door een rookapparaat worden geïmiteerd. Het publiek in de zaal springt op, klimt op de stoelen, zwaait met kleurige vlaggen, werpt slingers de lucht in. Een jong meisje wordt door enkele toneelknechten van het podium gesleurd, hysterisch gil lend, tranen in de ogen. Op dat moment staat Bram al bijna halverwege de trap. Ongemerkt is hij vanaf zijn Olympus neer gedaald. Hij heeft een rode clownsneus op, op elk oor balan ceert een stokje waarop een soepbord rondtolt. Op elke trede die hij afdaalt voert hij een elegant tapdansje uit, terwijl de

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2007 | | pagina 51