borden onverstoord doordraaien. De Lekkere Meiden vormen
een kleurrijke erehaag, een paar op elke trede, en ze bewegen
één voor één hun welgevormde benen tussen Brams gezicht en
de camera, afwisselend een blank en een bruin been. Dit is het
hoogtepunt van de show. Iedere kijker is nu gekluisterd; door
de benen of door Bram of door de gewaagde circusact, waarvan
iedereen denkt dat het fout moet gaan. En natuurlijk gaat het
ook fout, maar pas op de onderste trede: de borden vallen op de
grond in scherven. Bram doet de clownsneus af en glimlacht
zijn jeugdige glimlach, De Stem voegt aan het geheel een vro
lijke noot toe. Het is immers een gezellig spelletje, van en voor
en door ons allemaal samen, één grote familie. Thuis kraken de
chips en bruist het bier, in de studio maken de danseressen
plaats voor de kandidaten en begint de gezellige spannende
vrolijke competitie. De eerste ronde. De tweede ronde. Dan zijn
er nog twee stelletjes over. Het punt waarop de sponsor zijn
verhaaltje gaat vertellen.
Jan stopt de band en neemt een slok van zijn whisky. Pro
fessioneel. Uiterst professioneel. Hij staat op, applaudisseert
zachtjes met zijn handen in de richting van het beeldscherm,
gaat weer zitten en drukt dan op de intercom, vraagt om zijn
post. De bediende is snel, zoals hij altijd snel en efficiënt is, als
of elke wens die in jan opkomt bij voorbaat bij de man bekend
is.
"Astublieft mijnheer Van Geen, uw post."
Het idee dat hij zo voorspelbaar zou kunnen zijn, samen met
die beleefde effectiviteit, irriteert Jan plotseling.
"Moet je je nu echt altijd uitdossen als een overjarige geit? Je
hoeft dat stomme spelletje toch niet continue te spelen, je kunt
toch ook wel eens normaal doen?"
De bediende kijkt hem hooghartig aan en loopt dan zonder iets
te zeggen de kamer uit. Die gele bokkenogen kijken altijd hoog
hartig, realiseert Jan zich nu, zelfs wanneer de rest van hun
gezicht vriendelijkheid of vrolijkheid suggereert. Misschien is
dat wel wat hem het meeste irriteert. En natuurlijk het feit
dat daardoor steeds weer wordt verteld dat het eigenlijk zijn
bedienden niet zijn, dat ze hier door de Vereniging zijn ge
plaatst voor de duur van het contract. Daarna is alles van hem,
behalve die duiveltjes.
