Dan een tropisch regenwoud, dat door bulldozers wordt weg
gesleept. Een animatiefilmpje over het gat in de ozonlaag; een
rode olievlek die zich steeds verder uitspreidt. Plotselinge over
gang naar de stad. Overal auto's, zwervers, hologige kinderen,
blanke kinderen. Dit beeld wordt even vastgehouden, dan
worden de kinderen zwart, verandert de huizenmassa in een
dorre woestijn. Vliegen kruipen langs betraande ogen, moeders
met koeienogen dragen uitgemergelde kinderen, mannen staan
en liggen in totale passiviteit. Langzaam beginnen de mannen
te veranderen. Ze worden boos. Heldhaftiger. Nemen vanuit
het stof de wapens op en beginnen elkaar te bevechten. De
speren en stokken veranderen in geweren, overal staan tanks
en kanonnen. Langzaam neemt het gebulder in volume toe.
Vliegtuigen gieren laag over. Negers, Arabieren, blanken en
Chinezen krioelen door elkaar. Overal is bloed.
Een grote eetzaal, vol overdadige luxe, waarin een chimpansee
met mes en vork probeert te eten. Dat wordt een komische
puinhoop.
Het ernstige gezicht van Lot Rubbers, glimlachend. Zijn gele
ogen, overvloedig zwarte haar, de grote neusgaten. "Waarom
zou je proberen een chimpansee met mes en vork te laten
eten?" Stilte. "Dat geeft alleen maar rommel. Het lijkt komisch,
maar eigenlijk is het heel triest. Een chimpansee eet anders, en
dat hoort ook zo, dat is de natuurlijke gang van zaken." Stilte.
"Met mensen is dat hetzelfde. Wij moeten niet proberen wat
anders te zijn dan we in feite zijn. En zoals de beelden die u net
zag toonden, is een ding overduidelijk: wij zijn niet goed.
Goed, in die klassieke filosofische betekenis." Stilte. "Het leven
is echter, gelukkig maar, geen filosofie. Leven is werkelijkheid.
Kunnen we iets veranderen aan de vooruitgang en aan de men
selijke geaardheid? Nee, dat kunnen we niet. En daarom is er de
Vereniging. Om ons te herinneren aan de werkelijkheid, zodat
we leren roeien met de riemen die we hebben en niet steeds
ons hoofd in het zand steken. We moeten ons niet bezighou
den met de dingen waar we toch niets aan kunnen veranderen,
hoe moeilijk dat soms ook is, maar onze energie en daadkracht,
en energie en daadkracht hebben we, die moeten we richten op
dingen die we wel kunnen beïnvloeden. Een eerste stap in de
goede richting is er voor uit komen dat wij mensen in wezen
slecht zijn. Daar moeten we onze ogen niet voor sluiten. En om
