Eerst zijn er de omtrekkende bewegingen. Dan landt hij vlak voor het gezicht van de vrouw met het bleke gelaat en de bril met het zware montuur. Tussen de scherfjes glas ziet hij het druppeltje oogvocht. Hij hapt ernaar, vliegt op en keert weer terug. Pikt nu verwoed door het gebarsten glas van de bril naar het oog van Miranda. Overal haalt de tjiftjaf zijn kop open aan de uitstekende glas splinters. Zijn snavel en verendek kleuren snel donkerrood. Zijn pootjes maken een tikkend geluid op de vloer. Ben je nieuwsgierig naar hoe de tjiftjaf klinkt? Maak dan een afspraak met Miranda. Kus haar, als je binnenkomt, beleefd, maar wel recht op de mond. Laat haar verliefd op je worden. Wie weet mag je dan wel met haar naar huis. Dan laat ze je zeker de tjiftjaf horen. Het is heel speciaal.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2007 | | pagina 60