Waskowski, om er maar enkele te noemen. In dat geval zou
ik de redactie echter om meer pagina's moeten verzoeken of
het aantal levende dichters nog meer moeten beperken. Beiden
mogelijkheden leken mij te veel gevraagd.
Hoewel de redactie mij vroeg om tien dichters te selecteren,
heb ik er tenslotte, uit het ruime aanbod tussen Maas en
Merwede, twaalf gekozen, die in alfabetische volgorde worden
voorgesteld. Zoals uit het bovenstaande blijkt, is de keuze
geheel en al voortgekomen uit mijn eigen smaak. Dat betekent
in de eerste plaats dichters bij wie de punten en de komma's
er meer toe doen dan de decibellen, om het in de woorden
van Herman de Conick te zeggen. Performers of podiumdich
ters, althans van het soort dat het als komiek op de bühne goed
doet, maar waarvan het werk op papier naar mijn mening niet,
of niet voldoende standhoudt, hebben in mijn keuze geen
plaats gekregen. Dat is de reden waarom bijvoorbeeld Jules
Deelder is afgevallen en Peter van der Linden wel is opge
nomen. Het betekent in de tweede plaats dat ik dichters heb
gekozen die poëzie schrijven waarop de definitie van kunst van
Gerard Reve van toepassing zou kunnen zijn: Kunst is gestileerd
menselijk handelen, of het produkt daarvan, dat ontroering teweeg
brengt.
Wat mij ontroert zal sommige anderen koud laten. Welnu, de
lezer die niet gevoelig is voor wat mij raakt heeft binnen de
regio keus genoeg om een bloemlezing van een geheel ander
karakter samen te stellen. Wat mij betreft toont Laaglandse
Poëzie ons dat er, in de door industrie en economische wild
groei qua schoonheid zwaar geteisterde streek tussen Euromast
en Moerdijkbrug nog andere, menselijker landschappen voor
komen: die van de poëzie.
p>.
