schenen er geen probleem mee te hebben, de eikels. Hij wel, en
ging het rechtzetten.
Hartmans beende zich stevig weg naar de kassa, wachtte onge
durig zijn beurt af, deponeerde het kaartje op de draaibak en
eiste: "Geld terug. Mijn geld terug. Die film klopt niet, voor
geen meter. Ik heb vooruit betaald om twee uur te kijken naar
een film waar geen moer van klopt en dat soort dingen pik ik
niet meer. Geld terug."
Het meisje keek hem vermoeid aan, hij was al de tweede deze
week. "Dat soort dingen mag ik niet alleen beslissen meneer.
Momentje graag." Ze telefoneerde. "Hij komt zo," zei ze, en
knikte naar het stel achter hem. Coen pikte het niet: "Ho ho.
Wie komt zo?" "De manager," zuchtte het meisje. "Kan ik nu
de volgende helpen?" Coen deed een stap opzij, de rij uit, en
inderdaad, geen tien tellen later kwam er een manager op hem
af, met snor. Hij kreeg geen tijd zich nog verder op te winden,
volgde de man een trap op, werd een krappe vergaderruimte in
geloodst en moest plaatsnemen aan een ronde tafel. Jezusmina,
dacht de manager: de vijfde deze maand, ik kan beter niets te
drinken aanbieden en het volgende keer gelijk op straat afwer
ken. "U heeft een klacht?" Coen Hartmans herhaalde wat hij al
bij de kassa te berde had gebracht. "En wat klopt er dan niet?"
werd hem zakelijk gevraagd. "De tweede keer in dat apparte
ment, 047. Eigenlijk de derde keer maar die keer met de politie
telt niet mee. Goed. Hij weet dat daar alles de eerste keer op
video is opgenomen, dat weet inmiddels half Parijs. Dus de
tweede keer dat hij daar is, nog voor die Algerijn zichzelf slacht,
moet hij zich dondersgoed bewust zijn van het idee dat alles
weer gefilmd kan worden. Dat moet het eerste zijn waar hij aan
denkt. Maar nee, hij checkt niet of die camera weer loopt, geen
seconde komt dat in zijn hoofd op, hij is alleen maar ver
bijsterd en vlucht naar buiten, een bioscoop in. Dat klopt echt
van geen kant. Ik kan heel ver meegaan in een film, maar er
zijn grenzen. En als ik belazerd word wil ik m'n geld terug."
De manager gaf te kennen dat hij helaas nog niet zelf de
tijd had gevonden om de film te bekijken maar nu toch wel
heel nieuwsgierig was geworden, temeer omdat hij volgens het
affiche een aantal belangrijke prijzen had gewonnen. "Maar
wat dat kloppen betreft," ging hij verder, en friemelde onge
makkelijk aan zijn snor, de vorige keer had deze vraag hem een
