Het was een goed onderzoek, maar werd uiteraard uitgevoerd met de mogelijk heden van toen en volgens de destijds gangbare opvattingen. Gelukkig staat de archeologie niet stil, zodat er steeds nieuwe technieken en methoden beschik baar komen waardoor we steeds meer en gedetailleerder informatie uit de bodem kunnen halen. Zou de nood opgraving in 1995 zijn uitgevoerd, dan had deze meer informatie over het verleden opgeleverd clan in 1959- Maar je kunt ook stellen dat, als de bewaaromstandigheden goed zijn. een opgraving in 2020 nog meer informatie oplevert. Dat is clan ook de reden dat we er in de monu mentenzorg altijd op uit zijn om te behouden, om het onderzoeken uit te stellen tot een toekomst met meer mogelijkheden, want graven, zelfs deskundig opgraven, betekent altijd het vernietigen van archeologische monumenten. A/h. 5. Opgraven en opmeten achter de Manhuisslraat, 1993. Foto: Pieter Hohnhoff Noten 1. Het Verleden Zeker 1995. 2. "Monumentenwet 1988"; "Opgraven en vinden" 1995. 3. Klok 1977; Ba liters, Van Driesche, Desmit, Jacobs, Van Asperi: en Vreenegoor '1995. 4. Klok 1977. 5. Van Hee ringen, Hendrikx en Mars 1995. 6. Bos en Oele 1986 7. Bos, Van Da mme en De Klerk 1991. 8. Van Beveren I960. 9. Van der Valk, Beekman en Van Heeringen in druk. 10. Beekman en Van Beuningen 1995. 12. Kuipers 1984. 12. Trjmpe Burger en Huainga 1962/6.3. Literatuur Monumentenwet 1988, Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek. Opgraven en vinden, rechten en plichten in de archeologie. Kunst Cultuur Overijssel ROB, Amersfoort 1995. Hel Verleden Zeker. Naar een meer effectieve archeologische monumentenzorg in Nederland, Rijksdienst voor het Oudhejdku ndig Bodemonderzoek (ROB) Ministerie van OC en W, Amersfoort; 1995. L. Bauters, I. van Driesche, P. Desmit, M. Jacobs, J. Van Aspert en E. Vreenegoor, Archeologie cul tuurtoerisme, Gent 1995. F. Beekman en H.J.E. van Beuningen. Hel verdronken Weslenschouwen, Zierikz.ee, 1995. P. van Beveren, De verdwenen kastelen van Schouwen-Diiiveland, Doorn I960. K. Bos, J, van Damme en A. de Klerk (red), Dorpen in Zeeland, Middelburg 1991. K. Bos en B. Oele, Vliedbergen, tekens van tijd in hel Zeeuwse landschap, Middelburg 1986. L, van der Valk, F. Beekman en R.M. van Fleeringen, in druk: Stuivend zand over boerenland. Geologie, archeologie en historische geografie van het duingebied op Schouwen in de provincie Zeeland, in: Bundel ter ere van hel afscheid van J.F. van Regleren Allena, 1995. R-H.J. Klok, Archeologisch reisboek voor Nederland, Bussum 1977. S.F. Kuipers, Bergen en burgen op Schouwen-Duiveland. Kroniek, van hel land van de zeemeermin 9de jaargang (1984) p. 5-38. J.A. lrimpe Burger en J. Fluizinga, Kerk, begraafplaats en bevolking van het in de 'J.6e eeuw verlaten dorp Klaaskinderkerke op Schouwen, Berichten KOU nr. 12 (1962/63) p. 559-563. 14

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1995 | | pagina 16