Dialect
Hieronder volgt een drietal humoristische 'columns' uit de grote reeks van (Schier)
eilandman. De spelling en interpunctie heb ik letterlijk overgenomen.
Uit de Zierikzeese Nieuwsbode van 27 augustus 1981 komt de volgende column met
als titel 'Vlug'.
Vlug
Ieder jaer stae 'k'r wi versteld van,oe meraekels vlug den oegst van 't land
verdwient. Noe mo 'k zaage, da ze 't weer mee Wê nie zo waarm, ma weinig
waeter, a zone ze 't ier indaer best kunne gebruuke. 't Is we gewist, dat de
maansen waeterdeumat wiere, vooral laeter in 't jaer, as de peeën begonne.
Hosterklaegens, wa was 't dan een gedoe. Md graen op aopen zie je nie mi, in
un peevurke-net as een zooibekken-za we aargens in 't waegenuus stae; zukke
diengers gebruuke ze nie mi. Oh, maansen as 't dan november wier, om us
'n voorbeeld te noemen; die vosse kaontjes van 't vaarke, die waere toch
lekker-, in woste netuurlijk. Da 's noe aoemae nie mi goed vanwegens glosternol
of oe dat spul mag eête. Dêgae je opgedroest van uut zie, ma'k lae ze k.lesse.
Zadde dat noadig vroeger, want mi depeerieke't land op, dat ou je nie vol op
lawaaibutter. Ze verrekte bikans van de piene in d'r rik in d'r schoere
netuurlijk, ma dae wier nie nae gevraegd. 't Was schielik in den oegst een
boterham nae binne waerke, in vuruit wi ma. De stroovet zat nog tussen d'r
tanden, in soms k.onde z'amper overênde kommezo stief waere ze. 't Was
ommers omao wat oars; dae zwomme nog schotevissen in de duiven; in de
vrouwtjes droege aekte musten. Vee praes mos j'imae niet Je kon beter ma
trek in je schulpe krimpe, in sebiet an 't waarke gae, mi een paer spekkige
aerpels in je lief want ze waere op d'r dood van tweêwas, zo as dat eête. Dan
gieng 't graen schiete op 't land; 'k bedoele as 't nat weer was, md noe rauze ze
d'r overeene mit un kombein, in aj'even omme kiekt, is 't land kael. Vuulte za
d'r nog we weze, ma je ziel 't bienae nie mi. Vroeger most 't omae mi te
juunschrepel, in 'k zie nog die staepels peek.oppen, in die kaerels mii zö'n
ak.mes.Dat was dan - asgezeid- wat laeter in 't jaer. De zomers bin ök anders.
Vroeger regende 't glad nie. Dan liepe ze mi emmers nae de kaarkebak, in vö
un cent kust je dan wat waeter kriege. Noe binne d'r gin k.aarkebak.ken mi
g/ou'k; daerom wille de boeren zograeg 't Grevelingemeerzoete Depaelink-
vissers geve d'r nie om, want un paelink is een kronkelaer. Die kan wê in nat
gras leve, ma mi mossel- in oestermaansen mö je d'r effenaf natuurlijk nie
over praete. Zó bluuf d'r aoltied wat te kissebissen. Ze motte 't mar us an dien
De Gaay vraege. In plekke dat t'n rustig in z'n stoel de krante kan leze, mö tén
wigespiekere an 't kammenet. Je kunt nog beter erten pikke as tzo uut komt,
dan menister wezein president is ageêl niks. Zö bê je aan konterfoeselen
onder mekaore, in zo lei je op baade. De kranten stae d'r vol van. Gelokkig
die wat te schrieven, wantja 't schouwtje mö roake in dat gekke Ster-leeuwtje
gae a mi genoeg centen strieke. Vö cle rest dan ma wi;je hoeiendag!
SCHIEREILANDMAN
111
