H ET
gebruik in de land- en tuinbouw, zoals op een ander exemplaar van de kaart (het
hier afgebeelde) met kleuren is aangegeven: naast de vuurtoren en ten noordoosten
van de Torenhoeve waren bloembollenvelden gepland en verderop langs de
Torenweg koolzaadvelden en tuinderijen. De Maatschappij stond echter ook in
verbinding met een bouwmaatschappij, die "ter gelegener tijd zal trachten den voet
van den West- en N [oord]-westelijken duinkrans van bedrijfs- en zoo mogelijk van
week-end woningen te voorzien." Op deze kaart van Nieuw-Haamstede zijn direct in
die duinkrans al enkele bestaande gebouwen ingetekend, waarbij het vermoedelijk
eveneens om recreatiewoningen ging.17
Er is ook nog een zandweggetje ingetekend, dat zuidwaarts vanaf de Torenhoeve
tussen bosjes door liep - het huidige Zeepaardjesweegje. De kaart van de Land- en
Exploitatie Maatschappij laat zien hoe dit weggetje zich, voorbij de bosjes in open
veld, voortzette als een pad dat in een scherpe hoek uitkwam op de Oude
Torenhaan.18 Wat deze kaart uit 1931 echter niet laat zien, is dat dit zandweggetje
onderdeel was van een andere, veel oudere route: het Oude Torenpad, ook wel
Stenen Pad genoemd, dat al eeuwenlang het dorp Haamstede verbonden had met
de vuurbakens op de duinen voorbij de Torenhoeve.
Vele eeuwen voordat achter de duinen de huidige stenen vuurtoren werd gebouwd,
had men de schepen al gewaarschuwd met verschillende soorten vuurbakens. Al in
de veertiende eeuw had het schippersgilde van Zierikzee van hertog Albrecht en de
heer van Haamstede toestemming gekregen om op de duinen van Schouwen zulke
bakens aan te leggen. Twee daarvan bevonden zich op of nabij de plek die nu het
Oude Vuur wordt genoemd. In de achttiende eeuw stonden daar ook een 'koolhuis'
en voor de stoker een 'wagthuis'. De steenkolen werden met paard en wagen
aangevoerd langs het Oude Torenpad dat vanuit het dorp onderlangs de voet van de
Zeepeduinen en dan door het veld recht naar de Torenhoeve liep en vandaar naar
het vuurbaken, het Oude Vuur. Deze karreweg is op zeventiende- en achttiende-
eeuwse kaarten duidelijk aangegeven.
Tot de Tweede Wereldoorlog
werd de weg door de be
woners van Haamstede en
zomergasten nog als voetpad
gebruikt. Nu zijn nog maar
twee korte stukken ervan als
wandelpad begaanbaar, een
gedeelte dat bij de Vertonsweg
begint en het laatste deel door
de duinen langs het Oude
Vuur.19
Ondanks het grote succes van
de luchtlijn naar Haamstede
ging het met de Exploitatie
Maatschappij 'Nieuw-Haam
stede' enkele jaren, nadat de
internationale malaise ook
Nederland bereikt had en de
Detail 'Kaarle van Schouwen en Duiveland' doorgehr.
Hattinga,
1753 (Uit: Franz Gittenberger, Helmut Weiss, Zeeland in oude
63
