Detail goedgekeurd uitbreidingsplan Nieuw-Haamstede door Schat Schut, 1958 (GASD). Ook al was er in de Westhoek als geheel geen sprake van het ooit beoogde selecte karakter, de "schoone toekomstdroom" van J.J. Cock, en stond de streek in de jaren zestig bekend als "badplaats voor arbeiders en lagere employés" die vooral op de campings verbleven, dit geldt niet voor Nieuw-Haamstede.50 Wel zijn er binnen de sedert 1958 strak gehandhaafde grenzen van het plaatsje meer huizen gebouwd dan destijds de bedoeling was geweest. Er zijn daardoor dus minder stukken grond voor bollenvelden of natuurlijke begroeiing overgebleven, maar toch overheerst ook nu nog de indruk van groen en rust. Hier staan de huizen op enige afstand van elkaar tussen de bomen en struiken en niet andersom zoals elders vaak al snel het geval is. Wat op achtereenvolgende uitbreidingsplannen was aangeven als "bebouwingseiland", ziet er nu op satellietfoto's daadwerkelijk uit als het door Schut Schat nage streefde "groeneiland": als een donkergroen eiland van bomen en bosjes, tussen het lichtere bruingroen van de duinweiden. Dat dit zo is, is allereerst te danken aan de steeds opnieuw vertraagde of zelfs stilgelegde ontwikke ling en uitbouw van Nieuw- Haamstede. Het is de wel kome uitkomst van een lange reeks mislukkingen en tegenslagen. Luchtfoto van Nieuiv-1Iaamstede omstreeks 1978 (GASD). 71

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2009 | | pagina 73