(SCHIER)EILANDMAN, EEN BOURGONDISCHE CALVINIST, EEN BIJZONDER MENS. "...Ik heb een dwaze liefde voor dit land. Dit ongecompliceerde laagland stelt eigenlijk niets voor...". Door drs. Rob C. van Leeuwen Ook dit jaar weer een artikel over het ons zo dierbare dialect. Dit keer aan de hand van een bijzondere dialectschrijver. In dit artikel wil ik onder andere stilstaan bij een aantal door (Schier)eilandman in zijn columns gebruikte Zeeuwse dia lectwoorden. Het gaat dan om woorden die nooit meer of veel minder dan vroeger gebruikt worden. Het uit de 'mode' raken van deze woorden is het gevolg van het feit dat dialectsprekers zich de laatste decennia in hun taalgebruik steeds meer aanpassen aan de standaardtaal. M.J. Bij de Vaate (1920 - 1982) hoofdre dacteur en journalist van de Zierikzeese Nieuwsbode (Foto uit privécollectie van Mevrouw J. Bij de Vaate - Eckhart) Inleiding Ik ga even terug naar de vijftiger jaren van de vorige eeuw. In die tijd woonde ik aan de Oude Haven, nu Havenpark, in Zierikzee. Toen kwam nog al het doorgaande verkeer langs ons huis. Dat gold onder andere ook voor het verkeer dat van het veer Anna Jacoba - Zijpe kwam en doorreed naar bijvoorbeeld een vakantiebestemming in Renesse of Burg-Haamstede. Komend door de Zuidhavenpoort, langs wat nu nog steeds Oude Haven heet, via het Kraanplein langs het zogenoemde Liefdehuis, langs ons huis, vervolgens langs het Havenplein, Molenzovoorts, spoedde men zich naar de zonnige stranden in de Westhoek. Maar er kwam natuurlijk ook lokaal verkeer langs. Ik herinner me dat ik vele malen in die tijd op verschillende tijdstippen twee heren met scooters zag passeren. De ene was een zekere meneer Van de Berge, die iets te maken had met de verkeersinspectie, de andere was een heer, gekleed in regenjas waarbij je altijd in het voorbijgaan een vlinderdas kon ontwaren. Die laatste heer op scooter was nu de man die in dit artikel centraal staat. 103

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2009 | | pagina 105