- 3 -
L 81
bij
M.A. Dellaert
Huize Vogelenzang
Otterlo
In
Deze
Hij die drie jaar achtereen de Koningsvogel schoot werd tot Keizer gekroond.
Keizer van Het Schuttersgilde San Sebastiaan.
Een keer gebeurde dat. De zelfverzekerde Alouis Govaert schoot zich Keizer,
zijn toespraak beweerde hij dat hij wist dat hij zich Keizer zou schieten.
bijzondere hoge eer werd hem niet met geestdrift gegund. Hij zat goed in zijn
-’centen- maar kon weinig missen voor een ander. Moeizaam-kwam het rondje bier dat
als gebruikelijk werd aangeboden aan alle schutters, bij wijze van hari-vA?
sterking. Bovendien kreeg Alouis - boven de geldprijs - nog een eetservies er-
Zijn madame Sophie had er al vijf in haar kasten staan.
Het schuttersfeest heeft ook minder prettige gebeurtenissen gekend. Scms ketste
als op een zinken dak, een pijl op het hoofd van een ongelukkige schutter, meestal
door onoplettendheid of roekeloosheid. -Alsof de pijl er naar zocht meestal
trof hij de kale kits van iemand, een bloedbad veroorzakende.
Eens boorde een pijl zich in het volle oog van oom Prudent Kerckhaert een harts
tochtelijk jager. Hij verloor zijn oog en moest zijn jachtliefhebber!j beëindigen.
Tussen vijf en zeven uur werden door de stoet van schutters minstens twintig her
bergen bezocht, De ene herberg in, de andere uit. Troepjes begonnen te kaarten
of vogelpieken voor een rondje die op de tafels rolden als bewijs van goodwil
voor de herbergiers, die ook wat moesten verdienen uit het schuttersfeest.
Vol bier en jenever schoof het schuttersgilde aan tafel voor de maaltijd in het
clubhuis. De slager Gustaaf de Cooker slachtte daar speciaal een rund voor.
Een geweld van malsgébraden vlees kwam dampend geserveerd op tafel, rret potten
pickels en mostard en met stapels wit brood. De weldadig ruikende zwarte hete
koffie verjoeg de bier- en jeneverlucht.
Zo eindigde de Koningsvogelschieting van San Sebastiaan. Soms laat in de nacht,
met herinneringen aan de prettige dag en met hoop en vertrouwen op de volgende
schieting van deze bekende handboogschutter!j
