Nieuwe bus VLP Zeeuws-Vlaanderen De Brilletjes van Breskens De boom in -2000 door Wim Wisse, begeleider vrijwilligerswerk SLZ In den beginne was er de fiets. Hiermee werd met de ladder op de schouder en de trekzaag en hakbijl aan het stuur de boer op gegaan. In het tweede stadium werd het bereiken van de werkplek uitgevoerd met een heuse bus. Ik meen een Ford Transit, kleur rood. Persoonlijk heb ik dit wonder van techniek nooit mogen aanschouwen. De bus kwam voortijdig aan zijn eind daar men was vergeten olie bij te vullen. Wel is hier het record rijden zonder olie gebroken, nl. 53 meter. De volgende aanschaf was een heuse Mitsubishi, fonkelnieuw en ook na 2 weken nog zonder roestvlekken. Een hele fijne auto en ook makkelijk te besturen, al zou je dat, gezien het aantal deuken, vaak op de meest vreemde plaatsen, niet zeggen! Wel tweemaal per week olie controleren en niet vergeten je sleutels mee te nemen, want alle deuren konden van buitenaf zonder sleutel op slot gedaan worden. Enkele onoplettende collega's is dit op meerdere uren extra reistijd komen te staan. De gele volkswagen die even later op de proppen kwam, is in zijn latere loopbaan bemcht geworden vanwege een aantal mankementen. Bijvoorbeeld het niet open of dicht gaan van de schuifdeur, wat als konsekwentie had, dat de achterbank bereikt moest worden door over de voorbank heen te klauteren! Een groot euvel was het uitvallen van de kachel. Dit kon tot levensgevaarlijke situaties leiden als de voorruit na 150 meter rijden helemaal bedekt was met een hardnekkig laagje ijs. Het zicht was dan op sommige plaatsen zelfs minder dan 1 meter. Zelfs deskundigen uit "de Bilt" stonden perplex! In sommige winters was het zo erg, dat de koffie snel opgedronken moest worden, wou je niet met een brok ijs in je kopje komen te zitten. Tegenwoordig zijn wij aanmerkelijk beter ingespannen, zoals uit bijgaande foto blijkt. De nieuw aangeschafte tweedehands bus heeft een werkende kachel, 6 zitstoelen, die je tijdens het rijden voortdurend doen verzuchten waarom de werkplek weerzo ver weg is. Eenmaal aang ekomen wordt dit snel vergeten door de overvloedige werklust. Maar steeds echter volgt het noodzakelijke ritje huiswaarts, waarna menigeen nog slechts rollend de harde zitbank kan veriaten! de trotse vrijwilligers bij hun 'nieuwe' bus De boom in 1-2000 door Theo Aernoudts, assistent regiomedewerker SLZ Wie een beetje bekend is in de Zak van Zuid-Beveland of er ooit gefietst heeft zal het ongetwijfeld opgevallen zijn dat er onderaan het talud van de dijk waar een onverwachte bocht in ligt een grote plas water is gelegen. Deze ronde plassen noemen we in Zeeland "welen". En in Zeeuws-Vlaanderen worden deze welen soms aangeduid als "puf', zoals de Grote Put bij IJzendijke en de Keizerput bij Overslag. In de rest van Nederland spreekt men van "wiel of waal". Als een dijk bij een hoge stormvloed doorbreekt, stort het water zich met kracht in de polder. Juist ter plaatse van de doorbraak ontstaat dan een diep kolkgat. De dijk wordt natuurlijk zo snel mogelijk hersteld. Omdat het te veel werk zou vragen om het kolkgat te dichten wordt met een nieuwe boog buitenom de kolk een nieuwe dijk aangelegd. Over het algemeen is een halfcirkel vormige bocht in de dijk en aan de landzijde een diepe put het kenmerk van een weel. Ze zijn van oorsprong altijd cirkelvormig en behoorlijk diep. Twee van die welen die gelegen zijn aan de Brilletjesdijk te Nisse in Zuid- Beveland worden de Brilletjes van Nis- se genoemd. Deze naam is natuurlijk naar de vorm van een bril genoemd. Overigens liggen er langs de Brilletjes- dijk vijf welen aan de zuidwestzijde van de dijk. Wat duidt op maar liefst vijf dijkdoorbraken. Breskens Sinds enkele maanden liggen aan de Golepoldersedijk de "Brilletjes van Breskens". Deze zijn niet het gevolg van een dijk doorbraak maar van menselijk hande len. Een van de gegraven poelen ligt er al enkele jaren, de tweede poel is eind oktober gegraven in het kader van het project "Herstel Amfibie-biotopen Zeeuws-Vlaanderen" van SLZ. Dat de beide eigenaren van de poelen typische Zuid-Bevelandse namen heb ben kan geen toeval zijn! Voor de kikker en de salamander zal dit weinig uitmaken. Ze zullen echter wel blij zijn met hun nieuwe voortplan- tingspoel! Dit artikel is overgenomen uit: Op Bresjes, januari 2000 -19-

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 2000 | | pagina 11