gezinnen Lammetjesdag. De huisvrouw had dan niet veel tijd om te koken, en men at dan lammetjespapbloem pap met kaneel (geen typisch Zeeuws gerecht)Kent men deze oude gewoon te ook in onze andere regio's? Waar? Nog? In ons dialectgebied - boven de Schel de - kende men overal het nu verou derde winterneven (jongelui gingen in de winter uit logeren bij boeren familie). Nu herinnert mevr. A. de Pree (Col) ons er aan, dat werkmans vrouwen gingen biezen. Dat was 'n dagje naar 'n zuster of broer in een ander dorpIn de twintiger jaren had nog niet iedereen een fiets, dus dat ging te voet. Soms liepen er wel vier naast elkaar over de weg naar Kortgene. In ons Woordenboek wordt het woord wandelen genoemd in de bijzondere betekenis uit logeren gaan, zoals dat in de winter in ZVW gebruik was. Volwassen boerenzoons en -dochters bleven dan 4 dagen bij familie of kennissen,'k Gaon'n stuitje uut wande len nao m'n moeje in Oósburg. Onder getekende heeft dat in Aardenburg nog wel eens horen zeggen. Dat ging niet te voet maar mee d'n tram, of op de fiets Dezer dagen werden we in een uit zending van Goed Zeeuws ook nog eens herinnerd aan een paar eigen aardige gewoonten - ontstaan uit bijgeloof - waaraan in veel gezinnen vastgehouden werd bij het thuis bak ken van het brood. De benodigde gist, die bij de kruidenier werd ge haald, was verpakt in zuugpapier (vetvrij). Dat papiertje werd op een boord(plank) bewaard totdat het brood gebakken was. Dan kon het pas weg gegooid worden. Het baksel ging niet in de oven voordat gevraagd was: Is de zegen al in de trog? E.J.v.d.B Wij ontvingen Wij ontvingen van de Studiekring Flakkees Dialect een uitgave door het dienstencentrum Middelharniseen bundel verhalen, anekdotes en gedich ten: HEI JE 'T AL GEHOORD? Een groepje enthousiaste mensen, voor wie het dialect dierbaar is, schrijft over dagelijkse gebeurtenissen uit vroeger tijden. Goed geschreven en vol humor bespeuren we met hoeveel plezier dit boek tot stand is gekomen. In grote lijnen is de spelling aange houden, zoals die in het boek Dialect op Goeree-Overflakkee beschreven staat. Hartelijk dank aan de Studie kring ons het boek ter hand te stellen, daar voor onze Vereeniging ook hier nog steeds woorden en uitdrukkingen in staan, die voor het dialectonder zoek van belang zijn. Een voorbeeld ter navolging! Radioprogramma 'Goed Zeeuws' Walvis'essens Mevr. J.A. Louwerse (Srk) (musseop- doenster) vertelde in ons boek Dia lect op Walcheren over mutsenverzor ging. We willen hier het recept laten volgen. Moeder deej in 'n ronde têêle (ronde geglazuurde kom van bruin aardewerk) petentstiesel en di deej ze walvis 'essens (cetaceum) in. 't Kliengt vö joe roar, jae walvis'essens, m'aelde ze in Middelburg bie d'n droohist. Dat waere van die hrööte brokken. Je hieng dan divan 'n stikje sniej en deej 't in de petentstiesel mee 'n theelepeltje. Deu de stiesel deej je ook nog 'n puntje reuzelvet. Ob de kachel of op 't gröóte peeter- olietoestel verwèrmde je waeter in 'n hróóte himmeljêêrde (geëmailleer de) ketel. Mee 'n bitje lauw waeter miek je de stiesel aollef nat, as 't tan 'n bitje dinne was, dan deej je kookend waeter daerop en droajde je zolangk mee te pollepel toet je stiesel stief was, dan deej ze de stiesel oaltied nog deu 'n dinnedoek, anders bleeve d'r klonters inzitte. Ze 'oa dan oaltied 'n heiteklokje (teiltje, waarin de geit gemolken werd) bie d'r en 'n oallef kommetje blauwsel. In 't heiteklokje deej ze 32

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1990 | | pagina 34