kelijk door de zeestroming over de
zeebodem verplaatsen.
Het betreft achtereenvolgens de 'Ban
tam', welk schip op de rede van Vlis-
singen verging (december 1697) en
de 'Woestduyn' (juli 1779). Dit laat
ste schip verging op de Noorder Ras
sen op enige zeemijlen uit de kust
van Westkapelle. Het was de bekende
Literatuur
W.S.S. van Benthem Jutting, 'Vondsten van tro
pische kauri's in Nederland', Basteria 19(1.955)
1-6. (red.)
W.S.S. van Benthem Jutting, 'Kauri's of keuijes',
in: Encyclopedie van Zeeland (dl.II, Middelburg
1982), 142. (red.)
J.M. Postma, The Dutch in the Atlantic slave
trade; 1600-1815 (Cambridge 199U).
loods en mensenredder Frans Naere-
bout, die 84 opvarenden van dit schip
veilig aan de wal bracht. Omdat nabij
Cadzand en in het Sloegebied ook
kauri's worden gevonden, lijkt het
juist te veronderstellen dat deze uit
het wrak van de 'Bantam' afkomstig
zijn
K. Kat ei band, Vijl dagregisters van het kasteel
Sao Jorge del Mina, 1645-1647 (Van L,inschoten
Ver., 's-Gravenhage 1950).
D. Roos, Zeeuwen en de VOC (Middelburg 1987).
D. Roos, Zeeuwen en de Westindische Compagnie
(Hulst 1992).
D. Roos, 'Het vergaan van het VOC-schip de
"Woestduyn Blauwe Wimpel 1985.
WILLEM WALRAVEN OVER TAAL EN DIALECT
door
P. Heerschap
Op 13 februari 1943 overleed in het kamp Kesilir op Oost-Java de in 1887 in
Dirksland op Goeree-Overflakkee geboren schrijver Willem Walraven als gevolg
van uitputting door ziekte.
Enkele levenslijnen
Na enkele kantoorbaantjes in Rotter
dam en Delft en een verblijf in
Canada en de Verenigde Staten, ver
trok Walraven na conflicten thuis in
1915 als militair naar Nederlands-
Indië. Vanaf 1918 werkte hij als
boekhouder bij verscheidene onder
nemingen. In 1925 zond hij een inge
zonden stuk naar de redactie van
de Indische Courant. De hoogwaar
dige kwaliteit van dit artikel leidde
ertoe dat de hoofdredacteur hem ver
zocht wekelijks een bijdrage te leve
ren. Na enkele jaren redacteur te
zijn geweest van het bondsblad van
de Suikerbond, was hij vanaf 1930
free-lance journalist bij de
Indische Courant. Hij schreef hoofd
artikelen, reportages, reisverslagen,
jeugdherinneringenboekrecensies
kortom alles waarover een all-round
journalist kon schrijven. Wat hij
schreef was zeer persoonlijk: het ging
eigenlijk altijd over hemzelf. Boven
dien schreef hij spontaan en daarom
waren zijn artikelen zo fris en boei
end. Er waren mensen die alleen voor
zijn stukken een abonnement op de
Indische Courant hadden.
In 1936 ontdekte de schrijver E. du
Perron hem als literair talent. Hij
werd uitgenodigd om voor het cul-
tureel-literair blad De Fakkel te
schrijven en Walraven ging deel uit
maken van de toenmalige Indische
literaire kring. Pas na zijn dood
werd zijn beste journalistieke werk
gebundeld in o.a. Eendagsvliegen
een boek dat in 1971 verscheen.
Walraven, die wist dat hij door zijn
huwelijk met de Soendanese Itih nooit
meer naar zijn vaderland terug zou
kunnen keren, schreef ook ontelbare
brieven aan zijn familie en vrienden.
Zijn verzamelde Brieven werden voor
het eerst in 1966 uitgegeven. Frans
1 4
