Better
Lost
Than
Nowhere
noot
noot
Band: The Old Firm
CD: Better LOST than
nowhere
Opname: Avalanche studio
Middelburg
Info: www.theoldfirm.nl
Het zal op de Antwerpse ring
geweest zijn, op de terugreis
van het zoveelste optreden. Een
van de gasten vroeg zich hardop
af: 'Waar zijn we??' Hans zou
gezegd hebben: 'Beter verdwaald
dan nergens!' En daar kun je mee
thuis komen! Better LOST than
nowhere is van track 1 (The Pub)
tot track 13 (Didelajoppa) een
boeiend album geworden. Op het
podium heeft The Old Firm altijd
iets heel onstuimigs, maar dat
Peter van Liere, Hans van der
Werf en de nieuwe zanger-violist
gitarist Maarten Termont volwas
sen muzikanten zijn, bewijzen ze
op deze nieuwe CD. En er is
op deze CD geen enkele cover
meer te vinden! Alle nummers
zijn zelf geschreven. Ik ben heel
benieuwd hoe men in Ierland,
Schotland en Engeland op deze
CD reageert. Het kan niet anders
dan positief zijn want de muziek
van The Old Firm ademt onmis-
kendaar de sfeer van The Poques
en de Dubliners uit en dat dat
zijn toch de huis-bands van deze
contreien. Vrolijke liederen met
ondertonen van weemoed en
nevelen van drank. Uitspringer
is track 6, Somehow, van singer/
songwriter Maarten Termont, de
ondersteunende whistle maakt
het toch ineens een song van The
Old Firm. Al te meer bewijs dat
deze band een stel vrienden is
dat elkaar de ruimte geeft. Niet
teveel gelul: als het goed is moet
je niet moeilijk doen. Respect
voor eikaars kwaliteiten.
Mooie opnamen en een Zeeuwse
CD waar we met z'n allen trots
op moeten zijn!
(BvL)
Band: Fitting
CD: E10
Opname: Jan's place
info: bandfitting@hotmail.com
Fitting heeft in hun oefenruimte in
Zonnemaire een demo opgeno
men. Dit deden ze in eigen beheer
met een digitale sporenrecorder.
Zanger Erik de Keijzer deed de
mix. Er staan vier eigen liedjes
op. Drie uptempo liedjes en een
langzame. De drie uptempo lied
jes zijn een mengeling van rock
en funk, maar als ze eind jaren
70, begin jaren 80 zouden zijn
gemaakt, zouden ze ook in de
new wave stroom mee hebben
kunnen drijven. De drie snellere
liedjes klinken mij wat "gehaast".
Dat komt omdat ieder bandlid
veel noten speelt. Van mij zou
er ook nog wel een sologitarist
aan de bezetting kunnen worden
toegevoegd. Nu is er eigenlijk
alleen een slaggitaar te horen en
dat wordt op den duur saai. Als
er een sologitarist zou zijn dan
zouden de bassist en de drummer
wat meer weg kunnen laten en
zou het niet meer zo "gehaast"
klinken. Ook moet je er als band
op letten dat je niet teveel liedjes
maakt met een zelfde tempo,
want dan worden mensen snel
"luistermoe" en haken ze af.
Het is zaak om voor afwisseling
te zorgen dus. De afwisseling
zit hem tot nu toe alleen in de
opbouw van de liedjes. Snel,
met wat akkoordenwisselingen
en langzamere tussenstukjes en
breaks.
De demo klinkt vrij goed, alleen
zou ik bij de volgende proberen
er wat minder hoge tonen op te
zetten. De bekkens en de gitaar
klinken nogal schel en dat maakt
mensen ook snel moe.
Zo.Genoeg tips om over na te
denken en eventueel uit te wer
ken. Doe er je voordeel mee.
(KvdH)
Band: The Dockers
CD: 100% Rock 'n' Roll
Opname: Studio 2
Info: www.thedockers.nl
Band: Magie Circus
pemo-cd: Welcome 2 the Magie
Circus
Opname: Eigen beheer
Info: www.magiccircus.nl.
Magie Circus is een band die we
in de gaten moeten houden. We
kennen natuurlijk zanger Danny
Bij eerste beluistering moet je
gelijk denken aan The Emmer-
royts. Niet gek, want ex Emmer-
royt drummer Tonny Soolsma liet
aan de leden van The Dockers van der Laan en gitarist Driek
de oude demo's en cd van The Stevens nog van Kam je Haar en
Emmerroyts horen en zei deze
muziek wil ik weer gaan spelen.
ZZ Top, Dr Feelgood, George
Thorogood e.d. Zo gezegd zo
gedaan. Na flink oefenen besloot
de band dat het tijd was om een
bassist Martin Minderhout van
Scale Models. Deze Zeeuwen
vormen samen met de Braban
ders Yoeri Martha op keyboards
en Twan van de Hove op drums
de band Magie Circus. Ik heb ze in
cd te gaan maken. De band deed korte tijd twee keer gezien en dat
al meerdere optredens en daar
werd steeds gevraagd of ze al
een cd hadden. Trouwens om in
de toekomst optredens te regelen
is het ook wel een must dat je een
cd hebt. Zodoende....
Er staan 13 liedjes op de cd,
waarvan er 9 van ZZ Top, 1 van
Dr. Feelgood, 1 van George Tho
rogood en 2 eigen liedjes. De
liedjes luisteren lekker weg, lek
kere stampers in het bluesrock
genre. Teddy Bear is wat rustiger
van tempo, maar voor de afwis
seling zou er van mij bijvoorbeeld
nog wel een slepend bluesnum
mer op de cd gezet mogen zijn.
Maar de boogie badboys van The
Dockers willen zo te horen 100 0
Rock 'n' Roll spelen.
Na meerdere malen naar de cd
geluisterd te hebben, viel het me
op dat voor slaggitarist Ron van
Belzen de opnamen nog wat te
vroeg zijn gemaakt. Hij speelt nog
niet zo lang gitaar en ik denk dat
sommige liedjes nog te moeilijk
zijn voor hem. Als band zou ik dan
andere liedjes gekozen hebben
om op te nemen, of ze weg heb
ben gelaten van de cd en bewa
ren voor de volgende. De mix
en productie was in handen van
Wolfert Jumelet. Die leverde
goed werk af. De cd klinkt lekker
helder, met alles in de juiste
verhoudingen. Ik denk dat The
Dockers een goed visitekaartje
afgeleverd heeft met deze cd en
als je in de eerste week al 100
cd's verkocht hebt dan mag je
niet klagen.
(KvdH)
was weer eens een verrassende
band die er dan ineens "staat".
Bij het optreden in de Piek kreeg
ik ook een demo in mijn handen
geduwd om te recenseren in de
Noot. Magie Circus maakte opna
men in een oefenruimte van een
andere band. Deze oefenruimte
heeft ook studiofaciliteiten. De
mix was in handen van Martin van
Damme en Martin Minderhout.
Zij deden de productie met Driek
Stevens. Zij zorgden voor een
warm geluid, met alles op de
juiste plaats in de mix. De muziek
die Magie Circus maakt is een
mengeling van rock en funk. Het
doet dan ook snel denken aan de
Red Hot Chilli Peppers of Urban
Dance Squad. Ook Iggy Pop,
waar de Peppers ook fan van zijn,
komt om de hoek kijken. Er staan
drie liedjes op de demo cd.
De liedjes zijn goed uitgewerkt,
hebben aanstekelijke refreinen,
meerstemmige zang en ze heb
ben een broeierige sfeer. Danny
heeft zich ten opzichte van de
Kam je haar tijd goed ontwik
keld. Vroeger kon je zijn stem
vrij slecht versterken, omdat hij
weinig volume had. Dat is echter
niet meer het geval. Hij zingt, rapt
en schreeuwt nu alsog zijn leven
er vanaf hangt. Met deze demo-cd
kan de band zeker interesse
opwekken bij concertorganisato
ren. De demo-cd zal (binnenkort)
ook te downloaden zijn via de
site.
(KvdH)
Band: Black Hole
CD: Vital Sighns
Opname: DSMP Zaamslag
Info: www.blackholemusic.nl
Als je op de site rondkijkt krijg
je het idee dat het trio Black
Hole een beetje rond zanger
Ron Bruijnzeel (gitaars-zang)
geformeerd is, maar toch weten
Suzy Bruijnzeel (bas) en drummer
Ronald Bimmel een goed totaal
geluid te maken. Het nadeel van
een trio is dat er weinig ruimte
is voor solo's, zeker als je met
z'n drieën een roek-band wilt zijn.
Wil je je geluid dan stevig houden
dan moet je per nummer zoveel
mogelijk geluid maken bij het
gevaar af dat ieder nummer het-
zelfda klinkt. En dat is eerlijk
gezegd wel een beetje het geval
bij Black Hole. De elektrische
gitaar klinkt ook bij ieder nummer
hetzelfde. Maar het zijn wel goeie
nummers want als ik er een weg
had moeten laten dan weet ik niet
welk nummer dat zou moeten
zijn. Misschien had deze band
een producer in de arm moeten
nemen. Iemand die het totaal-
produkt had kunnen bewaken
en ervoor had kunnen zorgen
dat het een 'spannende cd' was
geworden. De introotjes zijn leuk
en creatief, dus er is over na
gedacht. Black Hole is een goede
band, het staat als een huis,
maar na drie nummers heb je het
gehoord. Toch denk ik wel dat het
een lekkere band kan zijn op een
popfestival want als de motor van
Black Hole eenmaal draait dan
gaat-ie wel door!
(BvL)
Band: Rob Meijer
CD: Zin en onzin
Opname: in z'n huiskamer
Info: Staat er niet op, maar
hij woont boven De Reutel in
Middelburg
'Als jij dit lied niet mee wil zingen
mag je het ook fluiten..', zo heet
track 1 van deze CD. Enerzijds
krijg je Cornelis Vreeswijk-krie
bels, anderzijds zit er een heel
eigen geluid in Rob Meijer. En
dat kan wel kloppen want deze
doorleefde Middelburger draait
al jaren mee. Ooit begonnen in
Berlijn als professionele muzikant
(met singles in hitparades). Je
hoort er overigens geen seconde
duits in, nou ja, in track 4 dan twee
regeltjes, maar het is geen Prins
Bernhard zakmazegguh. Met
liedjes als 'Masker op, masker
af', het kolder-liedje 'M'n Navel',
en het slaapliedje 'Jij en ik' (ooit
geschreven voor zijn zoon Henri)
schets Rob een beeld van zijn
leven en zijn overpeinzingen.
Leuk om mee te luisteren en om
kennis te nemen van wat een
mens kan bezielen. Soms super
klein en soms, zoals in 'Mijn
Zeeuwse land' (track 2) van een
bijna Jaques Brel-niveau. Rob
Meijer is niet alleen muzikant,
maar ook beeldend kunstenaar.
Het bijbehorende boekje is ook
van zijn hand: iedere letter en
iedere penstreek is van hem en
dat maakt het produkt homogeen.
De liedjes zijn plaatjes en de
plaatjes ondersteunen weer de
liedjes. Voor mij is het niet erg
dat de CD in de huiskamer is
opgenomen want dat maakt de
verstaanbaarheid optimaal, maar
een klein rond glampje op de
stem had het eindresultaat wel
iets mooier gemaakt. Ondanks
dat krijgt deze CD van mij een
goeie voldoende.
(BvL)
Band: 2-Tones
CD: Ritojo Rhythm
Opname: Empire Records
EMP-CD-101
Info: www.ritojo.com
Het Walcherse Ritojo-kwartet
The 2-Tones gaat maar door. In
de band spelen, naast Erik, ook
Rick, Tony en Jolanda en dan
weet je waar de muziek-naam
RiToJo vandaan komt. Met kuif,
contrabas en lekker optimaal
riedelende gitaren zijn de 2-Tones
een graag gezien gezelschap op
Rock-a-billy feesten. Op Ritojo
Rhythm staan veel eigen num
mers en daarmee komt de eigen
sound van de band nog meer tot
zijn recht. De covers bezorgen
ze hun eigen sausje. Soms lijkt
het Elvis Presley die langskomt,
een andere keer Hank Williams
en dan ineens krijg je weer Stray
Cat-kriebels. Het goeie aan de
2-Tones is dat zijn niet overdrijven.
Wat ze kunnen doen ze goed en
dat schept ruimte voor plezier.
Geen belachelijke hoogstandjes
(hoewel het in zijn soort absoluut
een kwaliteits-CD is die ze ge
maakt hebben), maar gewoon
mooie liedjes die swingen en
die ook ruimte geven om er als
luisteraar iets mee te kunnen.
Dansen, met je vingers knippen of
na een paar keer luisteren lekker
mee-zingen. Geen moeilijk gedoe
maar gewoon staan voor wat je
bent. Dat dat een prima formulie
is voor muziek blijkt uit de niet
talende buitenlandse belangstel
ling voor dit Zeeuwse gezelschap.
Ook uit het feit dat de CD uitge
bracht is bij Empire Records
mag je afleiden dat we ons voor
lopig nog geen zorgen hoeven te
maken over dit Walcherse gezel
schap. Wat mij betreft spelen
ze iets te vaak buiten Zeeland..
(BvL)
fcgic cicus
KvdH=Kees van der Heijden,
SK=Sjors Kuyt,
SN=Sander Nobbe,
BvL=Bert v Leerdam,
MdS=Mark de Smit
