hoeverre zullen andere gemeenten zich nog netjes aan de regels houden, nu zo duidelijk is geworden dat de provincie het dwars liggen honoreert? Een totaal in het honderd lopend woon- wagenbeleid is niet ondenkbeeldig. En dat alles dan veroorzaakt door een gemeente, die zich jarenlang verschool achter de stelling, dat eerst alle andere Zeeuws- vlaamse gemeenten de hun toegewezen standplaatsen maar eens moesten re* seren. Want Terneuzen zou al veel te veel woonwagenbewoners opvangen. Dat laatste is een standpunt, dat nergens op slaat. Het bij dit artikel afgedrukte lijstje van woonwagens per gemeente, maakt duidelijk dat Terneuzen (zelfs als het nu 15 plaatsen erbij had gemaakt) het laagste percentage woonwagenbewoners binnen z'n grenzen heeft. De dupe Het ergste van alles is dat de Zeeuws- vlaamse woonwagenbewoners natuurlijk de dupe zijn van het spelletje van Terneuzen. Juist door het 'sociale' beleid van gemeenten als Terneuzen zijn woon wagenbewoners nu al vaak van de goede wil van anderen afhankelijk als ze van een toilet of douche gebruik willen maken. Immers, Terneuzen heeft al een woon wagenterrein te Sluiskil. Het is de slechtste lokatie van heel Zeeuws-Vlaanderen. Het enige wat de gemeente erover zegt, is: 'Het kamp voldoet niet'. Om vervolgens te stellen, dat bij het Woonwagenschap moet worden aangedrongen om -in overleg met de bewoners- verbeteringen aan te bren gen. Daarbij gaat men totaal voorbij aan het feit, dat het ministerie van VROM zich als sinds 1981 op het standpunt stelt, dat de 18 officiële plaatsen te Sluiskil gesaneerd moeten worden omdat ze niet meer voldoen aan de eisen, die tegenwoordig gelden. Maar als het om saneren gaat, schiet het provinciaal beleid andermaal schromelijk tekort. Men durft het simpelweg niet aan om Sluiskil op de saneringslijst te plaatsen. De provincie gunt zich, aldus Esther Maris-Koster, de tijd om allereerst eens alles rustig te inventariseren en dan in 1987 een besluit te nemen. Dat betekent in de praktijk, dat -als de provincie in 1987 tot dezelfde konklusie komt als die welke het rijk al in '81 trok- de lokatie Sluiskil na 1990 op de saneringslijst komt. Maar dan nóg zijn de slechtst gehuis veste inwoners van Zeeuws-Vlaanderen er niet, want het gaat -blijkens de ontwerp minderhedennota van Terneuzen- dan nog minstens vijf jaar duren eer Sluiskil ook echt gesaneer is! Dit nu is een voorbeeld van de manier waarop het tegenwoordige gemeentebe stuur van de dërde stad van Zeeland politiek bedrijft; óver de ruggen van een minderheidsgroep en mét de volle steun van de VVD-gedeputeerde in het provin ciehuis. En niet slechts Esther is verantwoordelijk, want doordat Hans Dupré (psp/cpn) vragen in de staten heeft gesteld, kan geen der volksvertegenwoordigers zeggen, er niets van geweten te hebben. André van Himme 8 Spreiding van woonwagenbewoners in Zeeuws-Vlaanderen na realisatie van alle in het woonwagenplan 1980-1985 opgenomen standplaatsen. Aandeel woon- Prognose aantal wagenbewoners in Aantal standplaat- woonwagen- 0/00 van de totale Gemeente Bevolking sen per 1-1-'85 bewoners bevolking Aardenburg 3.902 6 17 4.4 Oostburg 18.496 10 48 2.6 Sluis 3.048 0 0 0 Axel 12.229 12 35 2.9 Hontenisse 7.676 7 20 2.6 Hulst 18.612 32 92 4.9 Sas van Gent 9.144 16 37 4.0 Terneuzen 35.335 33 85 2.4 Zeeuws Vlaanderen 108.442 116 334 3.1 Het Terneuzense woonwagenkamp te Sluiskil, waar veel te veel wagens op een terrein staan, dat al jaren niet meer voldoet aan de minimale eisen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1985 | | pagina 8