OP DE
EILANDEN
Een tak, zmaar nan rood en mitten
appelbloesembloei, in een der boom-
paarden te Middelsluis, prachtig en
schilderachtig, het penseel oan een
Vincent van Gogh ten volle waardig.
Als de Betuwe bloeit, gaat er een roep door 't gansche
land, 'n uitnoodiging aan allen, om die jonge schoonheid
te gaan aanschouwen en bewonderen. Ook in Rotterdam
werd die roep vernomen, en de stadgenooten werden eiken dag
in de gelegenheid gesteld om met een touring-car het Gel-
dersche in te gaan. Toch behoefden zij niet zoo ver te reizen,
om van de bloeiende bloesems te genieten. Het spreekwoord
zegt immers, dat men niet ver weg moet zoeken, wat men in
de nabijheid vinden kan. Wij hebben de waarheid daarvan
ondervonden, toen we, dezer dagen, een kijkje namen op de
Zuidhollandsche eilanden en in die heerlijk landelijke omgeving
de boomgaarden in rijken bloei mochten aanschouwen, in
bloei van rood en rose en wit, friscfr en jong als de Lente zelf.
Weliswaar vonden we de pere- en kerseboomen voor een
groot deel reeds uitgebloeid, doch de appel- en morelleboomen
gaven nog hun prachtigsten tooi te zien. En onwillekeurig
dachten we toen, bij zooveel schoonheid, aan de woorden
van den dichter
Hoe zwoer landelijk is de aanblik van dezen prachtigen
boomgaard te Middelsluis. Een schaap en mat kleurige
kippen stoffeeren den itoorgrond op prettige myze.
Deze appelboomgaard te Middelsluis leek een zee oan rose
bloesems.Het schaap met het lammetje maken mede den mooienMei.
,,'t Is Mei, 't is Mei, al d'oude boomen
Dragen een jong en teer gewaad.
rt Lijkt wel een paradijs van droomen,
Zooals de aard te bloeien staat.
Aan de hemelsblauwe luchten kleuren
De bloesems in zacht rose pracht.
Het water blinkt, de winden geuren,
De vogels juichen, 't zonlicht lacht..
