Kleine Markt (Fotocollectie
Gemeentearchief Vlissingen;
Foto Dert)
poort van de KMS over het Scheldeterrein
naar de Steenen Beer. Maar verder dan ca
fé De Wijnberg kwamen ze niet. Daar stond
het water richting Walstraat al zo hoog, dat
een verdere tocht zonder hulpmiddelen te
gevaarlijk was. Dan maar dezelfde weg
weer terug. Dat ging minder vlot. Op de
hoek van de Walstraat en de Aagje Deken
straat denderde een 'muur van water' met
groentekisten en ander materiaal voorbij.
Het Betje Wolffplein was een knooppunt
van drie waterstromen geworden. Vanuit de
Walstraat rondde het water de muur van De
Schelde, vanaf de Oprit en uit de Badhuis
straat botste een wilde stroom richting
Aagje Dekenstraat. De gebundelde water
kracht vormde een alles meeslepende
vloedgolf. Vermeul kon zich nog net vast
grijpen aan de metalen railing bij de bus
halte. Langs de huizenkant probeerde hij
zijn woonhuis in de Badhuisstraat te berei
ken. Op de hoek van de Glacisstraat bij
groenteboer Stouthart wilde hij schuin
oversteken naar Bikker, toen hij werd toe
geroepen door bakker Jan Faber: 'Niet
doen, Johan, je verzuipt daar.'
Toen het water de volgende dag verdwenen
was, zag Vermeul wat Faber had bedoeld.
Voor Boekhandel Bikker was namelijk een
put geslagen waar tot zijn ontzetting de
Traction Avant in lag.
De oude mevrouw Timmerman was die
nacht 'rustig' boven de kantoorboekhandel
gebleven.
3.00 uur - Lijken leken lijken
Ook Nel Timmerman-Huige weet van ban
ge momenten.
Boven de winkel in huishoudelijke artikelen
van de firma Buis de Koning, Walstraat
50, woonde het gezin van Gustaaf Timmer
man en zijn vrouw Gabriëlle Timmerman-
Klijberg met hun zonen Johnny en Willy. De
één werkte als tekenaar op het kantoor van
de KMS, de ander was corrector bij de PZC.
Er werd die nacht nauwelijks geslapen. De
familie schrok wakker toen moeder het wa
ter door de Walstraat zag stromen.
De fietsen van het gezin stonden beneden
in de gang. Aan de straatzijde was het hal
letje, dan volgden twee traptreden met een
gang. Daar stonden drie fietsen; in die tijd
een rijk bezit. Willy stormde naar beneden
om zijn nieuwe fiets te redden. Hij zag het
water overrompelend snel onder de deur en
via de brievenbus binnenstromen. De vel
gen stonden al onder water. Hij droeg de
fiets naar boven en ging meteen terug om
de tweede. Die stond al tot de assen in het
water, bij de derde tocht reikte het water al
tot het zadel. De zee veroverde de binnen
stad van Vlissingen!
Na het bergen van de fietsen was er weer
tijd om naar buiten te kijken. Rond drie uur
gaf moeder Timmerman een gil. Ze meen
de 'lijken' in het wassende water van de
Walstraat te zien drijven. Ze bleven zelfs
hangen achter obstakels op de Kleine
Markt. Iedereen zag het en was aangedaan.
De volgende morgen werd duidelijk dat de
Januari 2003
7
