neren. Terwijl hij mannen op de kade toe-
dep om de lijnen aan te nemen, doorboorde
ien kogel zijn beide wangen. De mannen
die hij om assistentie vroeg waren Duitse
soldaten.521 Het was rond 22.00 uur en
oijna donker. De Franse expeditie op Wal-
heren en Zuid-Beveland was beëindigd.
7 mei - Terug naar Duinkerken
Terwijl de restanten van het 271e Régi-
nent d'Infanterie zich terugtrokken op
Valcheren, naderde de goederentrein
ïippomobile de Nederlandse grens. In de
ichtend van 17 mei arriveerde de colonne
n Boekhout (circa drie kilometer zuide-
ijk van Philippine), waar men zich bij het
egiment dacht te kunnen voegen. Maar er
vas geen soldaat te zien, wel angstige bur-
ers die alarmerende geruchten wisten te
ertellen. De Franse troepen aan de over
kant zouden zijn weggevaagd. Het verre
;ebulder van kanonnen en het geronk van
liegtuigen leek dit te bevestigen. Kapitein
jatour vroeg telefonisch om instructies.
3e vijfhonderd man tellende goederentrein
noest zich naar Watervliet begeven. Hier
ingen zij de groep van kapitein Coudoux
p. Op de 18e mei kwamen de geëvacueer-
en uit Vlissingen erbij. Van de drieduizend
nan van het 271e Régiment d'Infanterie
/aren zevenhonderd man ontkomen. Op
9 mei verplaatste de goederentrein zich
aar Aardenburg, waar van de restanten
rie kleine bataljons onder leiding van de
vergebleven officieren en onderofficieren
verden geformeerd. In België en Frankrijk
varen de Duitse troepen ondertussen de
Maas tussen Sedan en Namen overgesto
ken en zetten de opmars voort.
3p 22 mei vertrok het restant van 271e
iégiment d'Infanterie zuidwaarts door
België. Ze gingen samen met de twee
ndere regimenten van de divisie: het
41e Régiment d'Infanterie en het 270e
Tégiment d'Infanterie. Soms op gevorderde
oertuigen, doch vaker te voet. Met tussen-
ozen bestookte de Luftwaffe de colonnes
net bommen en mitrailleurs. De verliezen
aarbij waren gering. Onderweg werden
erschillende posities betrokken. Op 27
mei kreeg de hele 60e Division d'Infanterie
bevel om direct naar Frankrijk te gaan.
Men was verbaasd, want men had nog
geen vijand gezien. Later hoorden zij dat
het Belgische leger de strijd had gestaakt.
De Duitsers zetten de opmars energiek
voort. De goederentrein hippomobile kon
zich zo snel niet uit de voeten maken en
werd door de Duitsers gevangen genomen.
Ook het 241e Régiment d'Infanterie en de
270e Régiment d'Infanterie werden onder
de voet gelopen. Op 29 mei kwam het res
tant van 271e Régiment d' Infanterie in
het gebied dat zij negentien dagen geleden
hadden verlaten. De tocht ging in hoog
tempo door. Het 2e bataljon kwam in een
colonne van Engelse soldaten die naar
Duinkerken trok en bereikte het nabijgele
gen Bray-Dunes. Het 3e Bataljon werd bij
Uxem door Duitse troepen ingehaald. Ook
de regimentsstaf ontkwam niet.
Het 2e Bataljon was in Bray-Dunes vlak
bij een kustbatterij die zonder ophouden
schoot. En daardoor ook doelwit werd van
vliegtuigen. Op zee lagen inmiddels vele
schepen van alle typen en tonnages. Dui
zenden soldaten wachtten op het strand om
geëvacueerd te worden. Door de bommen
werd men bedolven onder het zand. Er vie
len doden en gewonden. Men wachtte twee
dagen, tevergeefs. De schepen hadden zich
verwijderd, behalve die gezonken waren
of in brand stonden. Bray-Dunes werd
omsingeld en het restant van het 60e Divi
sion d'Infanterie gaf zich over. Een aantal
soldaten van het regiment gaf het niet op.
Ze hepen tot aan de schouders naar de leeg
ronddobberende roeiboten en peddelden
weg van de kust. Verder op zee pikte de
Engelse marine hen op en zij werden in
Engeland aan wal gebracht. Met andere
ontsnapte Franse soldaten gingen zij twee
dagen later aan boord van een schip dat
hen naar Brest bracht. Daar zouden zij
geformeerd en bewapend worden. Maar nog
voor de wapens uitgereikt konden worden
moesten zij zich aan de snel oprukkende
Duitse troepen overgeven.
Cette fois, c'est bien fini, le 271e Régiment
d'Infanterie a vécu (Dit keer is het echt
afgelopen, het 271e RI bestaat niet meer).
