weken Main Force werd door hun comman
dant gevraagd of Bacon en zijn bemanning
over wilden stappen naar Pathfinder Force.
Omdat deze stap niet zonder risico was,
volgde er enige bedenktijd. Uiteindelijk
werd de knoop doorgehakt.18' De nachtmis
sie naar Duisburg op 8 februari was hun
vijftiende en laatste missie in Main Force.
Op 10 februari 1945 meldden ze zich in
Oakington, de thuisbasis van het 7e squa
dron.19'Voordat de eerste gevechtsmissie
werd gemaakt ondergingen de mannen
een vierdaagse training bij het Pathfinder
trainingscentrum Warboys nabij Hunting
donshire.
Op 3 maart 1945 volgden de eerste test
vluchten en op 7 maart volgde de eerste
missie naar Dessau. Een nachtmissie die
bijna negen uur duurde. Lindsay schreef
op 11 maart aan zijn zus Kathleen dat hij
die dag mee had gevlogen in een missie
naar Essen. Hij vertelde: Het was een feno
menaal zicht, meer dan 1.000 toestellen die
allemaal één missie vlogen. Zo ver als het
oog reikte een continue stroom bommenwer
pers omringt door Spitfires die onze toestel
len tegen Duitse jagers moesten beschermen.
We moeten het ongelukkige Essen volledig
van de kaart hebben geveegd.
Een nipte ontsnapping
Binnen het 622ste squadron konden de
missies in de 'relatieve' veiligheid van
een grote groep andere vliegtuigen wor
den gevlogen. Bij de Pathfinders was dat
anders. Deze groep vliegtuigen was het
primaire doelwit voor de Duitse luchtaf
weer en de jagers. Dit ondervonden de
mannen op 18 maart 1945. Het vliegtuig
van Bacon werd tijdens een missie naar
Hanau aangeschoten. Hij keerde met het
brandend vliegtuig terug naar Oakington.
Johnny Taylor, de staartschutter schreef
in een brief aan zijn familie het volgende:
Op de 18e maart 1945 kwam ons vliegtuig
brandend terug. Lindsay had de mannen
onderweg gesmeekt om te springen maar
ze antwoordden vastberaden: "We blijven.
Samen komen we er doorheen." Bacon
kreeg het voor elkaar om deze machine
zonder verdere ongelukken op de landings
baan te krijgen.201 De familie van Lindsay
probeerde Lindsay voor deze actie later
postuum bevorderd te krijgen tot Flight
Lieutenant.
De laatste vlucht van de PB667
Bacon had niet de beschikking over een
vast toestel. In zijn logboek zien we dat hij
veertien (test)vluchten in het 7e squadron
vloog met elf verschillende toestellen. Op
20 maart kreeg Bacon de beschikking over
een nauwelijks vier maanden oude Lan
caster MK.III met serienummer PB667 en
squadron markering MG-Q. Met dit toestel
dat waarschijnlijk als Queenie werd aan
geduid vloog Bacon op 20 maart 1945 zijn
zevende missie in het PFF, een getal dat
deze keer geen geluk bracht.
Er stond een dagmissie op Recklinghausen
op het programma. Hier moesten de spoor
wegverbindingen worden vernietigd. Deze
De staartschutter en zijn parachute
De staartschutter was de eenzaamste man tijdens een missie. De geschutskoepel was zo
krap dat het al een prestatie was om erin te komen. Als de schutter in de koepel zat werd
de koepel middels een deur van het vliegtuig afgesloten waarna de schutter alleen via de
radio met de rest van de bemanning kon communiceren. Na de landing wurmde hij zich
weer uit de krappe koepel.
Aan het begin van de oorlog hing de parachute van de staartschutter in het vliegtuig
omdat er gewoon niet genoeg ruimte was. Aan het eind van de oorlog gebruikte de staart
schutter een pilotenparachute waar je op kon zitten. De schutter kon hierdoor zonder
eerst de koepel uit te kruipen het vliegtuig verlaten. Hij moest daarvoor wel de koepel een
kwartslag draaien zodat de uitgang zich aan een zijde van het vliegtuig bevond. Daarna
kon hij zich achterwaarts uit het toestel laten vallen.
7
