Jan Adam Geill en de Wemeldingse Zandweg
O.W. Hoogerhuis
In een aantal afleveringen van de Spuije
is door Gerard Lepoeter uitvoerig aan
dacht besteed aan de negentiende-eeuwse
heel- en vroedmeester Jan Adam Geill
(1815-1909).J) Het basismateriaal voor het
schrijven van deze artikelen bestond uit de
nagelaten aantekeningen die Geill een jaar
voor zijn overlijden in 1909 maakte. Jan
Adam Geill stond in Zuid-Beveland niet al
leen bekend als een ervaren en kundig me
dicus, maar ook als iemand die zeer sociaal
betrokken was en een grote belangstelling
had voor maatschappelijke vraagstukken.
Zo ijverde hij jarenlang voor het verbeteren
van de verzorging van weeskinderen. De
behandeling van weeskinderen vond hij
onmenselijk; de zorg voor de wezen op het
platteland was volgens hem te veel afhan
kelijk van de plaatselijke armbesturen.
In de Goessche Courant komt men regel
matig ingezonden stukken tegen van zijn
hand. Tijdens een van mijn zoekacties in de
Krantenbank Zeeland, in verband met een
ander onderzoek, stuitte ik op een ingezon
den stuk van hem dat mij intrigeerde.2' Re
den voor mij om Jan Adam in kort bestek
nog eens voor het voetlicht te halen. Hij
schreef dit stuk begin mei 1888 en woonde
toen nog geen twee maanden in Wemeldin-
ge. Jan Adam Geill had van 1864 tot 1888
als geneeskundige in Nisse gepraktiseerd.
Op hoge leeftijd, hij was toen 72 jaar, ver-
Wem el dinge
Afb.l. De Wemeldingse Zandweg gezien vanaf de Zuidelijke Achterweg tot aan de Dorps
straat. Deze prentbriefkaart uit 1901 dateert ongeveer tien jaar na de begrinding van deze
weg. Gelet op de inmiddels al weer grote mate van slikkerigheid op de voorgrond van deze
afbeelding, lijkt de Zandweg inmiddels weer toe aan een nieuwe verharding. De moeders en
de kinderen op de achtergrond zullen dan ook met de klompen in de klei gestaan hebben.
Collectie Gemeentearchief Kapelle.)
20
