Jan Adam Geill en de Wemeldingse Zandweg O.W. Hoogerhuis In een aantal afleveringen van de Spuije is door Gerard Lepoeter uitvoerig aan dacht besteed aan de negentiende-eeuwse heel- en vroedmeester Jan Adam Geill (1815-1909).J) Het basismateriaal voor het schrijven van deze artikelen bestond uit de nagelaten aantekeningen die Geill een jaar voor zijn overlijden in 1909 maakte. Jan Adam Geill stond in Zuid-Beveland niet al leen bekend als een ervaren en kundig me dicus, maar ook als iemand die zeer sociaal betrokken was en een grote belangstelling had voor maatschappelijke vraagstukken. Zo ijverde hij jarenlang voor het verbeteren van de verzorging van weeskinderen. De behandeling van weeskinderen vond hij onmenselijk; de zorg voor de wezen op het platteland was volgens hem te veel afhan kelijk van de plaatselijke armbesturen. In de Goessche Courant komt men regel matig ingezonden stukken tegen van zijn hand. Tijdens een van mijn zoekacties in de Krantenbank Zeeland, in verband met een ander onderzoek, stuitte ik op een ingezon den stuk van hem dat mij intrigeerde.2' Re den voor mij om Jan Adam in kort bestek nog eens voor het voetlicht te halen. Hij schreef dit stuk begin mei 1888 en woonde toen nog geen twee maanden in Wemeldin- ge. Jan Adam Geill had van 1864 tot 1888 als geneeskundige in Nisse gepraktiseerd. Op hoge leeftijd, hij was toen 72 jaar, ver- Wem el dinge Afb.l. De Wemeldingse Zandweg gezien vanaf de Zuidelijke Achterweg tot aan de Dorps straat. Deze prentbriefkaart uit 1901 dateert ongeveer tien jaar na de begrinding van deze weg. Gelet op de inmiddels al weer grote mate van slikkerigheid op de voorgrond van deze afbeelding, lijkt de Zandweg inmiddels weer toe aan een nieuwe verharding. De moeders en de kinderen op de achtergrond zullen dan ook met de klompen in de klei gestaan hebben. Collectie Gemeentearchief Kapelle.) 20

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2012 | | pagina 22