is, zien we zelfs kleine sporen zitten op zijn hiel. Wie deze jongeman is, weten we niet. Het is waarschijnlijk dat het een portret is van een bestaand persoon. Het was in de Gouden Eeuw immers niet ongebruikelijk om een portret van een kind te laten maken. Wat u wellicht wel opgevallen is, is dat het vrij fijntjes geschilderd is. Dit komt, naast het vakmanschap van de schilder, ook door het koper waar het op geschilderd is. Koper biedt de schilder een hele gladde en vlakke ondergrond, en hierdoor kon er heel precies geschilderd worden. Hoewel er in de zeven tiende eeuw vooral op linnen werd geschil derd (steeds minder op paneel), was het schilderen op koper ook niet geheel onbe kend. Als u zelf door een museum loopt kunt u het vaak al zien; het zijn meestal niet al te grote werken, en ze zijn heel fijn en glad geschilderd. We kennen allemaal de grote schilders uit de Gouden Eeuw, maar het zijn juist de 'kleine' grote meesters die de Gouden Eeuw tot een bloeiperiode in de kunst hebben gemaakt. Door heel de Republiek zag men schilders en kocht men schilderijen. Van portretten tot stillevens, alles werd gepro duceerd in de zeventiende eeuw, en alles hing men op in huis of schuttershof. De prachtige verhalen van de schilders in Am sterdam en Haarlem zijn net zo goed van toepassing op de schilders in Zeeland en de Bevelanden. Zo ziet u maar: de Gouden Eeuw is dichterbij dan u denkt. Afb. 3. Jongen in groen, schilder onbekend. Collectie HMDB.) 26

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2013 | | pagina 28