gestreken in het naburige Middelbeers. In 1920 koopt hij al 60 hectare ontginning van de Zeeuwen in Diessen. Een jaar la ter blijkt hij ook de N.V. De Toekomst te hebben overgenomen. In 1922 wordt de naamloze vennootschap onder zijn leiding geliquideerd. De boerderijen en grond wor den geveild en deels gekocht door Van Nes zelf of naaste familieleden. Ook neemt hij de langlopende huurcontracten met de ge meente over. Lijdensweg Waarom heeft het Zeeuwse initiatief geen succes gehad in Diessen? Het toeval wil dat we daar een wetenschappelijke analyse van hebben. In maart 1933 doen zes studenten sociale geografie onder leiding van dr. A.C. de Vooys van het Geografisch Instituut te Utrecht veldonderzoek in Diessen. Het on derzoek beoogt een zoo volledig mogelijke sociaal-geografische schets van een typisch agrarisch, nog geen 1500 inwoners tellend, Brabants dorp te geven. Hiertoe bezoeken de studenten huis aan huis alle gezinnen in Diessen met een uitvoerige enquêtelijst. In 1936 publiceert De Vooys de uitkomsten van het onderzoek in een samen met J.H. Ringrose geschreven artikel in het Tijdschrift van het Koninklijk Neder- landsch Aardrijkskundig Genootschap. Het artikel van maar liefst 37 pagina's bevat enorm veel informatie over het toenmalige Diessen. Enerzijds is het gebaseerd op objectieve feiten, cijfers en statistieken, anderzijds op de meer subjectief gekleurde uitkomsten van de enquête onder de Dies- senaren. Voor De Vooys c.s. is er geen twijfel over de oorzaak van het mislukken van het Zeeuw se avontuur: grootschalige ontginningspro jecten trof vaak dit lot, ten eerste omdat men te weinig rekening hield met de bo dem en het milieu ter plaatse en ten twee de door onderschatting van het benodigde kapitaal. Zo ging het ook in Diessen: Van de Velde liet rogge, aardappelen en koren zaaien op de ontgonnen heidegrond, maar de eerste oogst mislukte reeds, mede door verkeerde bemesting en een hete zomer. De jaren daarna ging men noodgedwongen en stap voor stap over van het Zeeuwse 'zee- kleimodel' (grote bedrijven, veel machines, ingehuurd personeel, focus op akkerbouw) naar het Kempische 'zandgrondmodel' (kleinere bedrijven, weinig mechanisatie, hele familie werkt mee, gemengd bedrijf met zowel akkerbouw als veeteelt). Afb. 6. Beerseweg 18-20. De woning is er pas veel later tegenaan gebouwd. 7

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2015 | | pagina 9