- 114 - gin van deze eeuw 2 cent, voor een scholekster ei be taalde men 3 cent. Zoals het vorige artikel vermeldt, werden in Zeeland veel lamsoren en "krabbekwaad" (zeekraal) als groente gebruikt. Op Schouwen-Duiveland en Zuid-Beveland gaf men de voorkeur aan zeekraal, op Tholen en St. Phi- lipsland aan lamsoren. Men haalde ze van de schorren, want daar liep de vloed overheen, waardoor deze sma kelijker waren dan de planten die binnendijks groeiden en waar het zeewater niet overheen stroomde. Ook nu nog gaan ieder voorjaar, ook vanuit Zierikzee, vele ba len zeekraal en lamsoren naar Rotterdam-zuid, waar vele bewoners van oorsprong Zeeuwen zijn. Nu de Zeeuwse eilanden uit hun isolement zijn verlost en andere eetgewoonten hun intrede deden, verdwenen vele oude gewoonten. Alleen de echte Zeeuw versmaadt ook nu nog de regionale producten niet. J. Schot BWz. VOLKSVERHALEN VAN SCHOUWEN-DUIVELAND. Een kenner van Zeeland, Dr. P. J. Meertens, is van me ning, dat de provincie Zeeland nauwelijks volksverhalen kent. En op Schouwen-Duiveland lijkt er, blijkens het Zeeuwsch Sagenboek van het echtpaar Sinninghe, op dit stuk vrijwel niets te beleven. Het zeemeerminnenver- haal van Westenschouwen, wat spotnamen van steden en dorpen, een stuk of wat kroniekverzinsels, daar blijft het bij. Aardig zijn alleen de beide volkssprookjes uit Brouwershaven, aan het eind van de vorige eeuw keurig opgetekend in het Nederlands en toegezonden aan Dr. Boekenoogen, verzamelaar bij uitstek van het Nederland se volkseigen. Een enkele steekproef maakte ons duidelijk, dat er op Schouwen-Duiveland ook nog in onze tijd volksverhalen verteld worden. Anekdotes, echt-gebeurde levensverha len, sagen, misschien ook sprookjes, al dan niet uit boe ken afkomstig. Dit alles verdient optekening, in de volks taal van het eiland, want alleen in de volkstaal krijgen zulke vertelsels kleur en gloed.

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 1977 | | pagina 6