Brood in spelen
Nêêë, 't kuutje is t'r nie mi. 'k Bedoele,t kuilt
je in de Beuze. tussen de tegels. Dat was êêl
belangriek! Dae kö je je zwiep - toppe in vrien-
ge. J"ad "n touwtje nöödig an 'n stokje. In dat
touwtje zat an 't uutènde 'n knööpje. Je vrêêkte
de tol êêst in 't kuutje, dee dan 't touwtje d'r
rond winde, 'n snok, in kiek, de toppe raesde
rond in bleef dat doe as j'r ma op tied tegen - an
sloeg. Zö'n tol kö j'in verscheiëne kleuren
kööpe.'t Leukste was t'r êêne van blank out.
Die kö je dan mit kriet aollerlei kleurtjes géve.
Die was dan echt van joe. 'n Aparten, za'k ma
zégge...'k Vertèlle 't ma n bitje brêêd - sprae-
kig van die tol in 't anbelang, anders weet 't
jonge goed genêêns wae 'k 't over èbbe.
De Beuze was 'n uutgezocht plekje vó dat ver-
maek, zö'n zestig jaer gelééje. 't Was 'n min of
meer glad vloertje, in oak as 't regende kö je je
gang gae. *t Was, temissen vó mien, de sport'al
van de dertiger jaeren. Mit pebliek! Op de bank,
lengst de muure van de kèrreke, zaete de
bejaerde baesjes uut '"t Gesticht" op 't oekje
van 't Vrie. Dat was 't"Borrendamme" van noe,
noe ja...
Ze kéke je doen in laeten welwillend an, totdat
de tol tussen d'r voeten kwam; dan konne z'r 'n
venijnige trap tegen géve. Je kon z' oak wè oore
rédetwiste: "van wie t'r wè êêne was?", die dae
mit z'n tol tussen de uutgespóge kluuten
pruumtebak levêêrde...
Eigenoardig! J'ad '11 "toltied", 'n "knikkertied"
in 'n "oepeltied".Anêêns was iederéén an 't
oepelen. Dan, ad je '11 êêle stuit niks. Dan zaete
m'n anêêns wï aomae op onze knieën om te
410
