OD
©OS) QD
CP OD OD
OD OD
Een ontmoeting met
©Ill©
Samuel Petrus van Langeraad, geboren 13 juni
1968 te Zierikzee. Nu woonachtig te
Kerkwerve. Peter van Langeraad. één van de
jonge boeren die rigoureus een andere wending
aan zijn leven gaf door te breken met de akker-
bouwtraditie.
"Ik ben een onderzoeker", verklaart hij de om
mekeer in zijn bestaan als landbouwer. De ma
laise in de landbouw dwong hem min of meer
een andere weg in te slaan. "Iedereen heeft het
over tegenslagen op het ogenblik, maar als ik nu
achterom kijk weet ik niet eens zeker of ik die
uiteindelijk als tegenslagen ervaren heb.
Eigenlijk vind ik het wel een uitdaging om al
lerlei nieuwe dingen te ondernemen."
Peter is de jongste zoon uit een landbouwers
gezin, hij heeft een oudere broer en een oudere
zus. Op school kon hij zijn draai niet vinden.
Hij voelde zich geroepen om zijn vader op het
toen nog 56 ha grote akkerbouwbedrijf op te
volgen. De knellende vraag was echter: is er
nog bestaanszekerheid op te bouwen in de land
bouw? De sombere toekomstvoorspellingen
maakten Peter onzeker in zijn keuze. Hij haakte
af op de Middelbare Agrarische School en ging
zijn geluk beproeven in de horeca. Daarna ging
hij op een camping werken.
Zijn vader moest intussen een deel van de land
bouwgronden verkopen, het akkerbouwbedrijf
werd ingekrompen tot 28 ha.
Peter: "Dat was een ontzettend pijnlijke erva
ring. Je voelt je bijna lijfelijk aan die grond ver
bonden. Als je dan ziet dat iemand anders de
grond bewerkt, dan blijft dat toch altijd nog oud
zeer." Zijn vader kreeg problemen met zijn
gezondheid. Ad Kesteloo uit Kerkwerve kwam
bij hem in dienst om hem drie dagen per week
te helpen op het bedrijf.
In 1987 besloot Peter naar het ouderlijk bedrijf
terug te keren, met de gedachte de akkerbouw-
Peter van Langeraad
traditie, zoals die in de familie gold, voort te
zetten.
"We wilden graag dat Ad bij ons zou blijven,
daarom moesten we proberen inkomen voor
ons drieën te verwerven. We zochten bijver
dienste in het kunstmatig telen van zeekraal.
We hebben grondmonsters genomen en de
ideale voedingsbodem nagebootst. Je denkt dan
dat het niet kan mislukken, maar dat spul was
echt niet te eten. Het miste de getijden
waarschijnlijk." aldus Peter. "Ik vond het wel
prachtig om ermee te experimenteren, dag en
nacht waren we ermee bezig. We hebben oude
wasmachines en centrifuges gesloopt en daaruit
pompjes gebruikt om op ingenieuze wijze
waterinstallaties te construeren."
537
