IN MEMORIAM AD SMALLEGANGE
zaamheden terug te vinden, de eenzaamheden
van het landschap en de eenzaamheden van uw
eigen ziel. Omgeven door de wijde ruimten,
waar alleen de Hemel Souverein is en de Zee, ligt
het daar als aan het eind der aarde, een beeld
van levend verleden, met zijn vreemde oude ste
den, met zijn witte dorpen, waar de kleurige
menschjes bewegen als voor eeuwen".
Nog steeds ervaren bewoners en toeristen ons
eiland als een unieke plek van rust en ruimte. Ik
denk, dat de behoefte aan conservering van
onze delta in de komende jaren zal toenemen.
Bescherming van de Oosterschelde is een goed
begin. Een volgende stap zou kunnen zijn om
ook het omliggende land te maken tot
beschermd gebied. Of moeten we hierop wach
ten totdat de schade voor iedereen zichtbaar en
voelbaar aan het worden is? Laten we hopen dat
onze beleidsmakers een visie ontwikkelen, waarin
centraal staat de mens, die hier leeft om de
droom te herwinnen en zijn eigen ziel terug te
vinden.
Hugo Doeleman, voorzitter
28.3.1923 - 8.1.1998
Ad overleed voor ons toch nog onver
wacht, zo plotseling. Een paar weken
voor zijn overlijden bezocht ik hem. Zijn
gezondheidstoestand was ernstig. Hij
maakte zich zorgen over de overdracht
van de financiële en ledenadministratie
van onze vereniging. Punctueel zoals hij
was wilde hij dat goed doen. Zijn krach
ten waren al sterk afgenomen, maar het
is hem gelukt alles goed over te dragen.
Niet alleen voor Stad en Lande deed hij
zoveel, maar sinds twee jaar deed hij
ook de boekhouding van het Streek- en
Landbouwmuseum in Dreischor.
Binnen Stad en Lande maakte hij eerst
deel uit van de commissie 'Kroniek'. Als
een enthousiast p.c.-gebruiker was het
zijn sport om te automatiseren. Naast
een perfect registreren, wist hij ook heel
goed boek te houden. Met zijn financieel
inzicht liet hij de dubbeltjes de goede
kant oprollen.
Toen begin 1991 de penningmeester van
Stad en Lande om gezondheidsredenen
zijn functie moest neerleggen bood Ad
spontaan aan om de financiële adminis
tratie onder zijn hoede te nemen. De
ledenadministratie liep toen nog over de
computer van Zeelandia. Ad trok ook die
naar zich toe, waarmee de taak van de
secretaris aanzienlijk werd verlicht.
Het Inzichtelijk maken van de financiën
voor bestuursleden was voor hem een
uitdaging. Hij wilde alleen op afstand
mee doen. Geen bestuurlijke verant
woordelijkheid. Hij was meer een man
van doen dan praten. Hij kende zijn
eigen kracht en zwakte. Graag was hij
onder de mensen, maar met een doel.
Werken naar resultaat. Ad heeft voor
onze vereniging heel veel goed werk ver
richt. Wij zijn hem daar zeer dankbaar
voor. Zijn aanwezigheid in onze vergade
ringen zullen wij missen.
Stilstaan bij zijn overlijden, brengt ons
ook in gedachten bij zijn vrouw en kin
deren. Wij wensen hen heel veel kracht
toe bij het dragen van dit verdriet.
Hugo Doeleman, voorzitter.
2