©@jp OD
©(SP Od
®HÜP ©®iP
EEN ONTMOETING MET
OD QD od
OD OD
©ill)
HUGO DOELEMAN
t'M&M
Hugo Doeleman (Foto: redactie)
Hugo Doeleman uit Dreischor. Vanaf 1991 voor
zitter van de heemkundige Vereniging Stad en
Lande van Schouwen-Duiveland. Hij werd op
9 november 1943 geboren in Sint Laurens, waar
zijn vader huisarts was. De twee grote liefdes van
zijn leven zijn het vlakkeland van Schouwen-
Duiveland en Trudy Huter. Hij leerde haar kennen
in de laatste klas van de middelbare school, het
was toen meteen aan en het is nooit meer uit
gegaan, ze zijn getrouwd en het paar heeft twee
kinderen.
"De familie Doeleman heeft zich sterk geprofi
leerd op het Schouwse land," concludeert
Hugo. Al vanaf zijn jeugd heeft hij zich bezigge
houden met genealogie. Voortdurend heeft hij
aantekeningen bijgehouden van zijn navorsin
gen, bijvoorbeeld ook verhalen over zijn familie
opgetekend.
Zijn overgrootvader werd in Dreischor geboren
op de 'Hooge Hoeve'. Omdat hij later als onder
wijzer naar Hooge Zwaluwe trok, 'verhollandste'
deze tak van de Doelemannen. Grootvader was
huisarts in Rotterdam en Hugo's vader werd
huisarts in het Zeeuwse Sint Laurens.
Toen daar in de oorlog, in 1943, Hugo werd
geboren, zetten de bezetters juist een groot
gedeelte van zijn geboortegrond onder water:
de inundatie van Walcheren was begonnen.
"Ik werd met wieg en al op een boerenkar gezet
en zo gingen we met het hele gezin voor het
water op de vlucht. Eerst ging de reis naar
Middelburg en later naar Goes, waar mijn vader
zich vervolgens als huisarts vestigde. We hadden
een groot gezin bij ons thuis. We waren met
twee broers en vier zussen. Mijn vader werkte
hard en mijn moeder was ook altijd druk met
het gezin, al die kinderen, de praktijk van mijn
vader en de aanloop die we daarbij nog hadden.
Alles kon altijd bij ons thuis." Ooit, toen op
school bij Hugo een beroepentest werd afgeno
men, moest hij invullen: mijn vader is en hij
maakte de zin af met de woorden: 'Mijn vader is
nooit thuis en mijn moeder is altijd moe'. Deze
afschuwelijke openhartige ontboezeming leverde
hem een fiks huisarrest op. De toekomst zou
echter leren, dat de familie deze karaktertrek
- het openhartig uitspreken van zijn mening -
maar voor lief zou moeten nemen. Ook binnen
de Vereniging van Stad en Lande kennen we
Hugo als iemand, die heel duidelijk en met open
vizier een standpunt kan formuleren en naar bui
ten brengen.
"Tot mijn elfde jaar hadden wij een heerlijke
jeugd in Goes. We woonden in een ruim huis
aan een singel. We hadden een vrij leven in de
grote tuin om ons huis. Toen werd mijn vader
medisch adviseur bij het GAK in Rotterdam.
We verhuisden naar Kralingen, vreselijk vonden
we dat. We hadden daar maar een klein tuintje.
We voelden ons zeer in onze vrijheid beknot."
In navolging van hun verre neef M. C.
Doeleman, die in een van zijn liedjes dichtte:
'Ons benne ma boertjes zo zouden Hugo en
zijn broertje in die grote stad Rotterdam ook
17
