Lande, in 1991 als voorzitter. Ook werd hij voor
allerlei ander bestuursfuncties gevraagd. Hij werd
benoemd als penningmeester van de beeldende
kunststichting Forum in Middelburg, penning
meester van de Nederlandse Genealogische
Vereniging in Amsterdam, bestuurslid van de
Federatie van Onderlinge Verzekeraars en voor
zitter van een sectie van die groep, bestuurslid
van het Nederlandse Brand Preventie Instituut,
adviseur van de Stichting Streek- en
Landbouwmuseum Schouwen-Duiveland, secre
taris/ penningmeester van de Stichting
Goemanszorg Beheer in Dreischor, bestuurslid
van de Commissie Zeeland Bond Heemschut en
'last but not least', secretaris van de Stichting
Renesse, een stichting die o.a. woningen beheert
en gelden beschikbaar stelt voor goede doelen
op Schouwen-Duiveland.
Het meest verknocht lijkt hij toch aan Stad en
Lande te zijn. Vanaf 1984 actief voor deze vereni
ging en vanaf 1991 voorzitter. In 2000 wil hij die
functie neerleggen. "Ik vind het ongezond, als
iemand te lang op een plek blijft hangen in een
bestuur. Ik weet wel dat iedereen zegt, dat het
goed gaat, maar niettemin is het gezonder, als er
eens een nieuw gezicht verschijnt. Ik ben van
plan mijn activiteiten te verleggen, wantje moet
constant alèrt blijven in een dergelijke functie.
Onlangs ben ik lid geworden van de monumen
tencommissie van Stad en Lande en daarin hoop
ik voorlopig mijn steentje te kunnen bijdragen."
Wat bezielt iemand, om het grootste deel van
zijn vrije tijd op te offeren aan een algemene
zaak, die bovendien niet door iedereen wordt
gewaardeerd en in een aantal gevallen zeker niet
in dank wordt afgenomen? Voor alle duidelijk
heid: de vereniging werkt louter met vrijwilligers.
Zijn gedrevenheid, om de zaak van de
Vereniging Stad en Lande van Schouwen-
Duiveland te verdedigen motiveert hij zo: "Ik
vind het belangrijk, dat ons cultureel erfgoed in
stand wordt gehouden. De schoonheid van oud
onroerend goed inspireert mij. Ik voel mij er zeer
bij thuis, misschien omdat de vormgeving niet
recht en strak is. Ik heb altijd de drang om het
weer mooi te maken, als het in verval is geraakt.
Het moet weer in orde komen. Dat zelfde heb ik
met stukken natuur, specifiek met Zeeland. Ik
heb een sterke affiniteit met de zee, het water
en het open landschap. Ja, ik redeneer vanuit
een gevoel. Vind het belangrijk dat er dingen
bewaard blijven. Het zal me niet verbazen, als
Schouwen-Duiveland nog eens tot nationaal
monument wordt uitgeroepen, zodat het abso
luut groen kan blijven. Als je dat goed reguleert,
kan dat best. Je hebt een visie, een mening en
die moetje tactvol brengen. De plannen, die je
hebt, komen anderen niet altijd goed uit. Als je
iemand aan zijn boterham komt, wordt het
moeilijker.
Als vereniging geven we open en eerlijk onze
mening. Het is zelden, dat we met mensen per
soonlijk in het geding gaan. We werken altijd via
een openbaar lichaam. De andere partij is dan
altijd in de gelegenheid om het eigen standpunt
in te brengen. De Vereniging Stad en Lande
groeit nog steeds, veel mensen zijn blij met onze
kritische stem en geven daar blijk van door lid te
worden. Ook individueel krijg ik veel respons,
mensen die even laten merken, dat ze blij zijn,
dat de Vereniging bestaat."
Dreischor, januari 1999
B. Romijn - de Raat
19
