TWÊÊDE ZÊÊUWSE VERTELAEVEND IN 'T SLOT
de heer S. W. M. A. den Haan gekozen. De voor
zitter vraagt leden zich voor de andere vacante
plaats kandidaat te stellen.
Tijdens de rondvraag wijst de heer
M. Moermond op het pas bekend geworden
plan tussen Renesse en Haamstede een nieuwe
weg aan te leggen dwars door het landschap,
tussen de bestaande wegen. De Planologische
Commissie zal hieraan aandacht besteden.
Functie van monumenten
Na de pauze van de voorjaarsvergadering hield
de heer H. Sinke een voordracht over de functie
van monumenten.
Elk monument is karakteristiek voor zijn bouwpe
riode. Monumenten zijn er vaak nog omdat zij in
de loop der tijden een of andere nuttige functie
hebben weten te behouden. Eenvoudige gebou
wen hebben vaak aan deze voorwaarde kunnen
voldoen en overleefden dus niet lang. Daarom
zijn de oudere monumentale panden meestal
afkomstig van de toenmalige elite. Men moet
daarom wel bedenken dat uit het verleden alleen
het betere is overgebleven, zodat uit de bestaan
de monumenten geen indruk is te krijgen van de
gehele maatschappij uit de tijd van hun ont
staan.
Omdat de huidige maatschappij steeds zwaarde
re eisen gaat stellen aan de bruikbaarheid van
gebouwen wordt het steeds moeilijker aangepas
te nieuwe gebruikers te vinden als een gebouw
zijn oorspronkelijke doel heeft verloren. Wij zul
len daarom bij jonge monumenten op moeten
passen dat er niet te veel verloren gaan, dit voor
al bij het industriële erfgoed.
Met vele dia's werden de stellingen onder
bouwd.
H. J. Van 't Haaff
Vö de twêêde keer ei te streektael commissie van
"Stad en Lande" un vertèlaevend ehouwe in 't slot
Aemstie. Vee ménsen zeije: "Je mot un hröötere
plèkke zoeke, 't is vee te klein. D'r wille vee meer
ménsen komme nae zó'n aevend". In z'è hliek.
Want ok noe moste d'r vee ménsen ore teleurge-
stèld, wa zö'n twêêongderd De ridderzael van
't slot zat boesvol op vriedagaevend de vuufde
feberwoari. Dae waere m'n stik blie mee, dat
kajje wé behriepe!
Ongze Tineke dee aolles an mekoare praete, noe,
praete kan ze as de bésten! Êêst deeje m'n luus-
tere nae Jan Dijckmêêster, ie vertélde over Lieven
Hosternokke in de hêêst van 't slot.
Bertus Visser uut Aenstie, un hepensioneerde
post vertélde sappig over diengen die t'n mee-
emaekt ei in z'n lööpbaene Af en toe laehe
m'n écht in een deuk van 't lachen!
Mientje Bliek zong iernae un vèrsje over de
Schouwse duunen.
De twêê zussen (van de Velde - in Verboom -)
Quant deeje un saemenspraekje.
Toen mocht ik zalef un vèrsje zienge: "Vroeher
was aolles beter" allêên de pap mï klongters in
véllen was noe nie écht gewéldig.
In de pauze konne m'n nae de kèlder. Dae stieng
rooie wareme wien klaer mit un hapje, aomae
bie de pries inbehroepe. 't Leek wé un kippekot
benee, wat in hekaekel!
Toen iederéén un bitje uuteleuterd was hienge
m'n d'r wï lékker vö zitte. Êêst kwam Jannie
Schilperoort an 't woord. Ze droeg un zalefge-
maekt gedicht voor over d't Brouwse kindertied.
Arie Damman zong un schitterend vérs over
"Wannes Kènters uut Wèst'schouwen". Oe kwam
die kleinen an aol dat aer
Jööst Rotte liet de ménsen wi flienk lache toen
d'n 't bekènde verhael van mééster Viever bèrrug
"Piet om beschuut" voorlas.
Henk Blom (die aolle vèrsjes vö Kant'ooi schrieft!)
zong un vérs over de rehenboog. Dae zou je tra
enen van in de n'ööhen kriehe. Z'n vrouwe Lenie
Blom uut Renisse mocht as léste in de hrööte
leunstoel. Ze las un eihehemaekt verhaeltje voor,
5
