EXCURSIE NAAR MAASTRICHT
Op 4 september, keurig op tijd om haif acht, ver
trok de bus van de Scheldestraat. Na een tussen
stop in Brasschaat voor koffie reden wij via Bel
gië naar Maastricht. Wegens opgebroken door
gaande wegen kregen wij in deze stad eerst eni
ge zeer smalle straatjes te zien waar grote stuur
manskunst vereist was. Aangekomen op de
Maasboulevard werden wij opgevangen door
twee gidsen. Het gezelschap splitste zich. Na
eerst een blik te hebben geworpen op de Sint
Servaasbrug, die ligt op de doorwaadbare plaats
in de Maas die de naamgever van de stad is:
Trajectum ad Mosam.
Mijn gezelschap koos voor bezichtiging van de
oude binnenstad. Vanuit het stadspark zagen wij
de indrukwekkende fortificaties van 's stads der
de omwalling. Doorlopend kwamen wij bij de
Helpoort uit de dertiende eeuw horende bij de
eerste omwalling. Deze poort is de enige nog
overgebleven poort in Maastricht en vertoont
veel gelijkenis met onze Nobelpoort uit dezelfde
tijd, maar is wel veel kleiner. De binnenstad
ingaand vonden wij via een klein steegje de
Bisschopsmolen. Hier wordt, aangedreven door
een van de drie takken van het riviertje de Jeker,
nog koren gemalen. Men was juist klaar met het
malen van een speciaal meel voor Zeelandia. Aan
de voorkant van de molen, annex bierbrouwerij
in vroeger tijden, zagen wij voor het eerst de
kruisvensters. Deze raampartijen met hardstenen
kozijnen en kruisverdeling worden aan de onder
zijde gesloten met luiken. De bovenramen heb
ben ruitjes. Deze typisch Maastrichtse raamvorm
zouden wij later nog veel zien, maar dan gemo
derniseerd met in alle vier delen ruitjes of ruiten.
Even verder ligt de Romaanse Onze Lieve Vrouwe
Basiliek uit de tiende eeuw. Omdat deze kerk
stamt uit de tijd dat de stad nog niet omwald
was is deze kerk ook een verdedigingswerk.
Aan de voorkant hoog opgaand met twee uit
kijktorens. In de muur alleen kleine ronde ramen
en verder veel schietsleuven. Binnen valt de
schoonheid van de dubbele zuilengalerij op, ach
ter het koor. Donkere marmeren zuilen met ver
gulde kapitelen en fresco's op de plafonds.
Vroeger werden van de bovengalerij de kerk
schatten aan het kerkvolk getoond. Naast de
kerk ligt de gotische kapel met het Mariabeeld
"Sterre der Zee".
Dit renaissancebeeld is gemaakt uit één massief
stuk hout. Tussen de oude winkelstraatjes be
vindt zich het Bessemstraatje op de Thermen.
Met de bestrating is aangegeven waar men de
verschillende onderdelen van de Romeinse ther
men heeft gevonden. Nu liggen zij ingebed in
zilverzand weer onder de grond. Ook is een stuk
van de ommuring van het castellum aangegeven.
Het blijkt dat in de Romeinse tijd Maastricht nog
maar enkele honderden vierkante meters groot
was. Na nog een korte wandeling eindigde de
rondleiding op het Vrijthof, leder zocht op eigen
gelegenheid een plaatsje voor de lunch. De mid
dag begon met een bezoek aan de Sint Servaas-
kerk, de tweede basiliek van de stad.
Op de plaats van deze kerk stonden enige voor
gangers, beginnend met Servaas' eerste kerk van
hout in de zesde eeuw. De huidige kerk is rede
lijk ongehavend uit de laatste restauratie geko
men. In de crypte heeft men de sarcofaag van
Sint Servaas weer op zijn plaats gezet en via
enige hekken mag men er naar kijken. De kerk
schat is enorm groot en werd door iedereen
bewonderd. De dag in Maastricht werd afgeslo
ten met een bezoek aan het
Bonnefantenmuseum, architectonisch een prach
tig gebouw. Bij binnenkomst de indrukwekkende
vide in de toren via een poort doorgaand naar
de monumentale trap. De verzameling kerkelijke
kunst is groot en bijzonder. De verzameling
moderne kunst mag nog wel wat groeien.
Telkens twee schilderijen in een grote zaal doet
wat zuinig aan. Op weg naar de restauratie ont
dekte menigeen wel wat uit eigen huis in de
vitrines met Ragout aardewerk. Op de thuisweg
werd het diner gebruikt in Gilze-Rijen. Om even
over tienen waren we weer in Zierikzee. We
mogen terugkijken op een zeer geslaagde excur
sie en moeten dan ook de excursiecommissie
heel erg bedanken voor de goede organisatie.
H.J. van 't Haaff
5