10 werd een commentaar van ons ingediend. Geen
van deze ontwikkelingen heeft overigens wijziging
gebracht in ons standpunt, dat de westelijke groene
schil van Zierikzee zo min mogelijk bebouwd
behoort te worden. De druk van gemeentezijde om
deze wel te bebouwen - en liefst met forse gebou
wen - blijft onverminderd aanhouden.
Het compensatiegebied Rampweg
Mede door het verzet dat van locale zijde werd
uitgeoefend tegen de gemeenteplannen om in
het kader van de Regiovisie-West het lage, vlak
achter de duinen gelegen landbouwgebied aan
de Rampweg tussen Helleweg en Scharendijke
grotendeels te bestemmen voor de aanleg van
een drietal campings, liet ook de Vereniging bij
monde van onze commissie een afwijzend geluid
horen. Onze bezwaren richten zich niet zozeer
tegen het feit dat dit gebied (al betrekkelijk lang
geleden) is bestempeld tot compensatiegebied
voor enige campings die uit het duingebied bij
Renesse moesten verdwijnen, als wel tegen de
locatie daarvan in het aangewezen gebied zelf.
Tegenover de Commissie RO/EZ van de gemeente
raad brachten wij naar voren dat deze campings
zoveel mogelijk in het zuidelijk gedeelte van het
compensatie-gebied dienen te worden gelokali
seerd, dus tegen de kern van Ellemeet aan, zodat
de smalle duinrand tussen strand en Rampweg
niet al te direct te lijden zal hebben van de massale
groei van het aantal vaste standplaatsen in de
naaste omgeving. Ook de visuele schade aan het
open achterland zou dan daadwerkelijk beperkt
kunnen worden tot de 30%, die in het compen
satiegebied voor de recreatie is gereserveerd.
De aanwezige leden van de raad leken niet onder
de indruk van onze bezwaren en de wethouder
veegde ze van tafel met het argument dat wij
daarmee zes jaar te laat kwamen. Dat dit verwijt
beslist onjuist is, omdat destijds alleen het
compensatiegebied is aangewezen en de indeling
ervan in een later stadium aan de orde zou
komen, deerde de raadsleden niet. Deze kwestie
zal ons nog lang bezighouden.
Kassenbouw Sirjansland
Vlak na de jaarwisseling in 2002 kwam het slechte
bericht dat ons verzoek tot een voorlopige voor
ziening inzake de toevoeging van een tweede
20 ha netto glas aan het bestaande kassenconcen-
tratiecomplex van 35 ha door de Raad van State
was afgewezen. Daarmee is de deur wijd open
gezet voor een uitbreiding van de glastuinbouw
rondom Sirjansland naar een tuinbouwindustrie-
gebied van tenminste 90 ha bruto. Wij hebben
ons uiterste best gedaan dit te verhinderen en
meenden over sterke argumenten te beschikken,
maar de Raad van State heeft ze niet gehonoreerd.
Tijdens de mondelinge behandeling van ons
verzoek bleek het schriftelijke betoog van onze
advocaat, mr. J. E. Dijk van het Bureau Rechtshulp
te Dordrecht, niet in het dossier van de voorzitter
aanwezig te zijn. Dit gaf ons wel te denken.
Van de uitkomst der bodemprocedure die nog
volgt hebben wij helaas geen hoge verwachtingen.
Strandpaviljoens
Onder druk van een luidruchtige perscampagne
van enkele exploitanten, waarin vooral wethouder
C. W. Veerhoek het moest ontgelden, ging de ge
meenteraad ertoe over een motie aan te nemen,
waarin het college werd opgeroepen zich niet
langer te verzetten tegen het voornemen van de
exploitanten in kwestie hun strandpaviljoens in
het najaar, tegen de voorschriften in, 'niet' af te
breken.
Een later door het college tegen de exploitanten
aangespannen kort geding verloor zij, waardoor
tenminste twee strandpaviljoens in de winter
konden blijven staan. De Planologische Commissie
betreurt deze gang van zaken, omdat daarmee
de indruk wordt gewekt dat het strand een vrije
zone is waar alles maar is toegestaan. Wij zijn in
principe niet tegen de aanwezigheid van enkele
permanente strandpaviljoens op de stranden
tussen Westenschouwen en Scharendijke, maar
dan moeten die naar onze mening wel voldoen
aan enkele strikte voorwaarden, zoals:
ze moeten ingebed zijn in een bestemmingsplan:
het hele strand moet publiek eigendom blijven;
exploitanten mogen dus geen eigendomsrechten
op delen ervan kunnen verwerven;
hun bouwsels moeten voldoen aan welstand-
seisen en een laag profiel te hebben;
ze moeten zich houden aan vaste openingstijden;
zijn verplicht het strand in hun omgeving schoon
te houden.
D. M. Schorer, voorzitter
13
