school bleek tijdens de watersnoodramp 1953
een uitkomst voor talloze omwonenden.
Zo ook voor de familie van Piet Boot. Zelf was
hij in die bange dagen niet op Schouwen-
Duiveland. Boot zat in dienst en verbleef in
Haarlem. "Ik stond die nacht op wacht. Ik weet
nog dat m'n wachthokje wegwaaide. Zo ging
het tekeer. Later hoorde ik dat m'n twee zusjes
en broer thuis op de boerderij, die zondagoch
tend gewoon nog hebben gemolken. Ze wisten
van niets. Het water was daar nog niet. Later die
ochtend wel. De familie is met melk en al naar
de school vertrokken, waar ze samen met zo'n
25 anderen hebben gewacht op hulp. Er stond
ook een kacheltje, dus zo slecht zaten ze daar
niet. Maandagavond zijn al die mensen uit dat
gebouw gehaald." Piet Boot vernam die maan
dagavond pas dat het voor zijn familie in het
verre Zeeland goed was afgelopen. Al het vee
was echter verdronken. Overigens is de redden
de school na de ramp nooit meer heropend.
Een noodvoorziening in Kerkwerve diende als
vervanging.
Als militair werd Boot ingezet in het rampgebied.
"Rijplaten naar Flakkee brengen, zand rijden op
Voorne-Putten", weet hij nog. Hij mocht dan aan
het watergeweld van 1953 zijn ontsnapt, tijdens
de inundatie van 1944 was Boot wel erbij.
Het doorsteken van de dijken door de Duitsers,
bezorgde hem en tal van anderen, onbedoeld
een langdurig verblijf buiten Schouwen-
Duiveland. "Er stond bij ons een meter water.
We moesten dus weg. Als evacué kwam ik in
verschillende plaatsen terecht: Giessenburg,
Maasland en Etten-Leur. Nee, ik kan niet zeggen
dat ik het vervelend vond hoor. Ik was jong en
behoorlijk flexibel."
Na zijn diensttijd ging Boot thuis op het gemen
gde bedrijf aan het werk. Al voor die tijd had hij
de toenmalige Tuinbouwschool in Haamstede en
de vroegere Landbouwwinterschool in
Middelburg doorlopen. Begin 1957 diende zich
wederom een speciaal hoofdstuk in het leven
van de landbouwer aan. "Ik was destijds actief
bij de EHBO van de Rode Kruis-afdeling in
Zierikzee. Mede omdat ik in dienst vrachtwagen
chauffeur was geweest, kwam die afdeling toen
met de vraag of ik met hulpgoederen van
Wenen naar het Hongaarse Budapest wilde rij
den. In het kader van de Hongaarse opstand van
1956, begrijp je wel. Ja, dat wilde ik best. Ik was
toen ongetrouwd, en omdat het winter was kon
ik best een tijdje van de boerderij weg. Als enige
van Schouwen-Duiveland ben ik toen gegaan.
Een belevenis hoor. Ondanks al die berooide
mensen die je zag, vond ik het toch een hele
mooie tijd."
Bij terugkomst ging het gewone leven voor Boot
weer van start. Al van voor de ramp was hij lid
van Stad en Lande en hield hij zich bezig met
genealogie. In 1971 werd hij gevraagd om van
uit zijn bestuursfunctie bij de Christelijke Boeren
en Tuinders Bond (CBTB) zitting te nemen in het
bestuur van het nieuw op te richten
Landbouwmuseum in Dreischor. Een functie die
hij uiteindelijk een kleine dertig jaar zou vervul
len, waarvan twintig als penningmeester.
Daarnaast was Boot jarenlang actief in de plaat
selijke Oranjevereniging en deed hij kerkenwerk
in Zierikzee.
In 1984 verscheen het eerste boekje van zijn
hand: Kerkwerve in oude ansichten. "Een boekje
over een ander dorp zag ik daarna niet meer zit
ten. Kerkwerve vond ik leuk, omdat ik zoveel
mensen op die ansichten heb gekend. Maar een
uitgave over de landbouwgeschiedenis, daar zag
ik wel iets in." Hij ging enthousiast aan het werk.
"Het eerste jaar heb ik foto's opgezocht en men
sen bezocht die informatie hadden. Dat verliep
prima. De mensen werkten graag mee. Het
tweede en derde jaar heb ik besteed aan het
schrijven. Alles met de hand, veel veranderen, je
kent het wel." In 1987 was het zover. Een lijvig
boekwerk verscheen in de winkel: Het platte
landsleven van Schouwen-Duiveland in vroeger
tijd. "Ik heb er zestienhonderd laten drukken, die
allemaal zijn verkocht. Nee, een tweede druk
daar begin ik niet aan. Het is goed zo."
Eind jaren tachtig schreef Boot nog een boek.
Dit keer samen met de onlangs overleden Ad
Gast uit Brouwershaven. Het ging om deel vier
in de reeks Oude Veldnamen van Schouwen-
Duiveland. Boot en Gast behandelden
Middenschouwen.
9
