het platteland naar de steden. Daarnaast is gebruik gemaakt van interviews met dienstboden die na het beëindigen van hun diensttijd weer terugkeerden naar Zeeland. Deze interviews worden bewaard bij het Zeeuws Documentatie centrum van de Zeeuwse Bibliotheek in Middelburg. In de publicatie wordt verder aandacht besteed aan jeugd en schooltijd, de belangen van de ouders en de dochters, de werkgevers, de duur van een betrekking, de dorpen of steden waar de dienstboden heen trokken, familierelaties, het werk, wanneer en met wie zij trouwden en het beroep van de echtgenoot. Mondragónpad Mondragónpad. In de voetsporen van Mondragón, met route en kaartje, Zierikzee 2002, 23 pagina's (oplage: 2000). Ter gelegenheid van 200 jaar sociëteit "De Vereeniging" is door enkele leden van die socië teit een rondwandeling ontworpen naar aanlei ding van de doortocht van Mondragón met zijn troepen door het Zijpe en het daarop gevolgde beleg van Zierikzee in 1 575. Het Waterschap Zeeuwse Eilanden verzorgt het onderhoud van het pad. De beschrijving van de wandeling is uitgegeven in een klein boekje dat makkelijk te hanteren is tijdens de wandeling. In het boekje wordt veel achtergrond informatie gegeven over de Spaanse veroveraar in Zeeland Christóbal de Mondragón (1514-1596). Ook de situatie in Zeeland krijgt de nodige aandacht: de opstand op de Zeeuwse eilanden, de strijd om Goes en Middelburg, de waterlinie en het beleg van Zierikzee, de overgave, de muiterij. Het Mondragónpad is een rondwandeling in ver schillende etappes van 42 km. Bruinisse is het begin- en eindpunt en de route gaat via de kre ken van Ouwerkerk naar Zierikzee om dan verder te gaan naar Dreischor en weer naar Bruinisse. In de publicatie staan allerlei wetenswaardigheden over de omgeving. Rechtspraak in Zeeland Marie-Charlotte Le Bailly, Recht voor de Raad. De rechtspraak voor het Hof van Holland, Zeeland en West-Friesland in het midden van de vijftiende eeuw, Hilversum 2001, 347 pagina's. In de reeks Historische Studiën verscheen het 38ste deel over de rechtspraak in Holland, Zeeland en West-Friesland. Centraal staat de ont wikkeling van de rechtspraak aan het Hof van Holland, op het Binnenhof in Den Haag. Rond 1445 wilde het Bourgondische Huis, in de persoon van Filips de Goede, meer eenheid bren gen in de rechterlijke en bestuurlijke instellingen in het rijk. Het Hof van Holland werd de opvolger van de oude grafelijke raad. In dit onderzoek wordt de rechterlijke organisatie bestudeerd: de organisatie, werkwijze, straf zaken, procedures, vonnissen, straffen, enz. Opvallend in het onderzoek is de positie van Zeeland. Opvallend juist omdat de Zeeuwen zich zelden wendden tot het Hof van Holland. De Zeeuwen benadrukten hun eigen recht, dit kwam tot uitdrukking in vele keuren en privileges. De rechtspraak was in eerste aanleg voorbehouden aan de Zeeuwse rechtbanken. Er was ook een privilege dat zaken die op Zeeuwse bodem waren geschied ook binnen Zeeland berecht zouden worden. De Zeeuwen hadden het Hof ook niet nodig, want zij beschikten over een eigen grafe lijke hogere vierschaar, hoewel die erg weinig werd gehouden. Slechts zes procent van het totale aantal processen bij het Hof van Holland kwam uit Zeeland. De rechtszaken betroffen bij voorbeeld de aanslag op een baljuw, maar ook roof, doodslag en moord. Op Schouwen-Duiveland drukte vooral de stad Zierikzee een stempel op de criminele rechtspraak op het platteland, hier zetelde ook de vierschaar van Beoostenschelde. De kwesties die voor de rechtbanken kwamen, speelden zich vooral af in het stedelijke milieu. In een oorkonde van 1426 en 1431 was vastgelegd dat wie een doodslag pleegde in Zierikzee, voor twee jaar uit de stad werd verbannen en verplicht was bedevaarten te ondernemen naar Rome en Santiago de Compostella. Een verzoek tot strafvermindering kon bij het Hof van Holland gevoerd worden. In het boek worden diverse strafzaken die in Zierikzee werden behandeld als voorbeeld genoemd. Het Zeeuwse interieur Katie Heyning, Eloy Koldeweij en Berit Sens, Anders bekeken. De geschiedenis van het Zeeuwse binnenhuis, met tekeningen van 22

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2003 | | pagina 26