De groep uit Oosterland, juist voor haar vertrek vereeuwigd (coll. Gemeentearchief Schouwen-Duiveland) Nieuwerkerkse schone ontmoette. Hij werd smoorverliefd op haar en vroeg haar of ze mee ging naar Canada. De jongedame weigerde ech ter en Arvai moest een toekomst zonder haar opbouwen. Huwelijken Intussen bleek dat er zich onder de vluchtelingen paartjes bevonden waarvan het meisje zwanger was. Zij wilden graag trouwen, want de gedachte dat men in Canada van elkaar zou worden gescheiden, was niet te verteren. Een officieel huwelijk zou eventuele problemen op dit punt kunnen voorkomen. Hier werd onmiddellijk op ingesprongen. Het Zierikzeese comité hield zich bezig met het organiseren van die hoogtijdag. Wat een werk leverde dat op! Tijdens een verga dering op 11 maart werden er knopen doorge hakt over de manier waarop dit zou gebeuren. Eerst kwamen vier stelletjes in aanmerking, die op 20 maart zouden trouwen. Het werden vijf paar tjes en de trouwdag vond een week later plaats. Het was niet eenvoudig om vast te stellen wie er voor een gratis huwelijk in aanmerking kwam. De dokter en de dominee moesten er aan te pas komen of de zwangerschap echt was of alleen geveinsd. En hoe moest het administratief gere geld worden? De meesten waren nog geen 21 en moesten toestemming hebben van ouders of voogden. Er werd een creatieve oplossing bedacht. Mevrouw Dijckmeester en de heer Laurense, de burgemeester van Oosterland, zou den als voogden fungeren en daartoe een eed afleggen. De kampleiders fungeerden als getui gen. De paartjes zouden onder ede een verklaring af moeten leggen dat zij geen geboorteakte kon den of akte van bekendheid konden overleggen. Zo gezegd, zo gedaan. Een voormalige restaurant houder regelde alle zaken rond 'eten, drinken en vrolijk zijn'. Leden van vrouwenverenigingen ver leenden hulp, waar nodig was. De Hongaarse vrouwen hoefden niets te doen, alles werd die dag voor hen verzorgd. Alleen het koken van de maaltijd, gebeurde door enkele Hongaarse dames, zodat het zo Hongaars mogelijk zou sma ken. Een bloemist verzorgde gratis bruidsboeket ten en een bruidshuis uit Vlissingen zorgde voor trouwjurken en gehuurde pakken. De trouwrin gen werden geschonken door het Canadese Rode Kruis en de feestruimte versierd door de leden van het comité. Het werd een prachtige dag. De trouwzaal zat vol met belangstellenden. Burge- 10

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2007 | | pagina 14